بررسى اثر بربرین بر تغییرات الکتروانسفالوگرافى در تشنجات ناشى از 4- آمینو پیریدین در رت

بربرین یکى از مواد تشکیلدهنده گیاه زرشک است که اثرات فارماکولوژى آن بر روى مغز شامل اثرات ضداضظراب، ضدتشنج و خصوصیت حفاظت عصبى میباشد. در این مطالعه اثر محافظتى بربرین بر تشنجات ناشى از 4- آمینو پیریدین از منظر الکتروانسفالوگرافى یا نوار مغز در رت مورد بررسى قرار گرفته است. روش کار: رتهاى مورد استفاده در این مطالعه بطور تصادفى در7 گروه (تعداد رتها در هر گروه پنج عدد میباشد) شامل: شم، دیازپام(18 نانومول)+ 4- آمینو پیریدین ، نرمالسالین+ 4- آمینو پیریدین ، بربرین(5/2 نانومول)+ 4- آمینو پیریدین ، بربرین(5 نانومول)+ 4- آمینو پیریدین ، بربرین(10 نانومول)+ 4- آمینو پیریدین ، بربرین(10نانومول) تقسیم شدند. 20 دقیقه قبل از تزریق4- آمینو پیریدین /mg) 7kg،بصورت داخل صفاقى)، به حیوانات نورمال سالین، دیازپام یا بربرین (5/2، 5 یا 10نانومول) (به کمک تکنیک استروتکس و تزریق داخل بطن مغزى) تزریق شد و تا یک ساعت پس از تزریق 4- آمینو پیریدین ، الکتروانسفالوگرافى ثبت شد. سپس فرکانس سیگنالهاى عصبى و مدت زمان این سیگنالها بر روى گرافهاى نوار مغزى مورد بررسى قرار گرفت. بحث و نتیجهگیرى: بربرین با دوز 5 و 10 نانومول نسبت به دیازپام به عنوان یک داروى ضد تشنج شناخته شده توانست بطور چشمگیر فرکانس سیگنالهاى عصبى را کاهش و مدت زمان سیگنالهاى عصبى را افزایش دهد که نشان دهندهى اثر آرام بخشى و ضد تشنجى بربرین میباشد. همچنین این مطالعه نشان داد که تزریق بربرین به تنهایى تغییرى در نوار مغز ایجاد نکرده و ایمن میباشد.

Keywords:

بربرین , تشنج , 4- آمینوپیریدین , الکتروانسفالوگرافى , رت