ارزیابى کیفیت اسپرم و مایع سیمن در جهت افزایش بارورى در گاو : مرورى بر پروتکل هاى مولکولى با رویکرد تکنولوژى اومیکس

میزان بارورى دام هاى اهلى روندى نزولى دارد که این موضوع را میتوان به ناکارآمدى جنس نر، ماده و عوامل مدیریتى نسبت داد. اگرچه تلقیح مصنوعى با استفاده از اسپرم منجمد شده به 50 سال پیش بازمیگردد، اما میزان بارورى با استفاده از این تکنولوژى نیز پایین و غیرقابل پیش بینى میباشد. در صنعت تلقیح مصنوعى، از یک گاو نر جهت تولید حداقل سیصد هزار دوز اسپرم استفاده میشود. از این رو انتخاب گاو نر با بارورى بالا بسیار با اهمیت است. از آنجا که تست هاى معمول و استاندارد ارزیابى اسپرم و مایع سیمن براى بیش بینى میزان بارورى به اندازه کافى دقیق عمل نمیکنند، لذا یافتن روش هاى آزمایشگاهى و تست هاى مولکولى جدید جهت ارزیابى دقیق پتانسیل اسپرم درلقاح الزامى میباشد. روش کار: براى انجام این مطالعه با رویکرد استفاده از روش هاى پربازده( فلوسایتو مترى و تکنولوژى اومیکس) در آنالیز اسپرم و مایع سیمن، جستوجویى در پایگاه هاى PubMed، Direct Scienceو Scopus انجام شد و مطالعاتى که در گاو انجامشده بودند، براى مرور انتخاب شدند. بحث و نتیجه گیرى: در این مقاله به بررسى پیشرفت هاى بیوتکنولوژى و پروتکل هاى آن در فناورى اومیکس و فلوسایتومترى که به ما در فهم وقایع مربوط به اسپرماتوژنز، عملکرد اسپرم، لقاح و رشد جنینى که در نهایت به بارورى موفق و تولد گوساله اى سالم منجر میشود خواهیم پرداخت . همچنین به معرفى نشانگرهاى زیستى و بیومولکول هاى موجود در اسپرماتوزوا و پلاسماى مایع سیمن که نقش مهمى در تنظیم بارورى دارند و انتظار میرود به ما در بخش بیش بینى میزان بارورى کمک کنند خواهیم پرداخت.

Keywords:

بارورى گاو نر , کیفیت اسپرم ومایع سیمن , ترنسکریپتومیکس , پروتیومیکس , متابولومیکس