بررسی موفقیت گونه سپیدار (Populus alba) در فضای سبز شهری (مطالعه موری: کلانشهر مشهد مقدس)

مهمترین اثرات فضای سبز در شهرها ،کارکرد های زیست محیطی آنها است که ایجاد تعادل بخشی در متابولیسم شهر از یک سو و بالا بردن سطح زیبایی از سوی دیگر ،سبب افزایش کیفیت زیستی شهرها می شوند. در حقیقت فضای سبز ریه های تنفس شهرها به شمار می آیند. مدیریت فضای سبز شهری در اصل کلیه مراحل ارزیابی ،طراحی و کاشت متناسب با محل ،نظارت در حفظ و نگهداری آن با همکاری مردم می باشد. شهر مشهد در منطقه ایران و تورانی دشتی با زمستانهای خیلی سرد قرار دارد. بررسیها نشان داد که گونه سپیدار به علت عدم سازگاری با شرایط موجود در شهر مشهد و عدم وجود برخی سازگاریها برای کاشت در فضای سبز شهری، جایگاه چندانی در فضای سبز شهر مشهد ندارد. با توجه به معیارهای گونه های مناسب درختی برای فضای سبز شهری همچون دما، رطوبت، پاکیزگی، عمق ریشه و غیره، سپیدار به عنوان یک گونه اصلی فضای سبز شهری نمیتواند انتخاب شود. این به معنی حذف کامل این درخت در فضای سبز شهری نیست و میتوان از این درخت برای کاشت در پارکها، مکانهای دور از تاسیسات و مکانهایی که در آنها تردد وسایط نقلیه و افراد کم است استفاده کرد.

Keywords:

گونه سپیدار , Populus alba , فضای سبز شهری , مشهد