اسمعیل غزنویان - دانش آموخته کارشناسی ارشد علوم باغبانی، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران
فرشاد صادقی - استادیار گروه علوم باغبانی، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران

این تحقیق به صورتفاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار اجرا شد. فاکتور اول شامل ارقام مختلف میوه کنار (رقم هندی و رقم کازرونی) و فاکتور دوم مدت زمان انبارداری (زمان برداشت، 5، 10، 15 و 20 روز پس از برداشت) بود. برای بسته بندی از وکیوم پکهای پلاستیکی استفاده شد و در هر بسته 20 عدد میوه قرار گرفت. نتایج این آزمایش نشان داد، میزان ویتامین ث رقم کنار کازرونی در زمان برداشت بیشترین مقدار را دارا بود. در سایر تیمارها، میزان ویتامین ث کمتر از تیمار فوق بود. نگهداری میوه کنار هندی به مدت 15 و 20 روز در انبار باعث کاهش مقدار ویتامین ث شد و کمترین مقدار را دارا بودند. در روز بیستم انبارمانی میزان مواد جامد محلول در کنار کازرونی به طور قابل توجهی بیشترین مقدار را دارا بود. همچنین میزان مواد جامد محلول در روز پانزدهم انبارمانی کنار کازرونی اختلاف معنیداری با تیمار فوق نداشت. در سایر تیمارها، میزان مواد جامد محلول کمتر از تیمار فوق بود. کمترین میزان مواد جامد محلول مربوط به زمان برداشت و 5 روز پس از برداشت کنار هندی بود. اسیدیته کل در زمان برداشت کنار کازرونی و کنار هندی بیشترین مقدار را دارا بودند و اختلاف معنیداری با یکدیگر نداشتند. با افزایش مدت زمان انبارمانی اسیدیته کل کاهش یافت. میزان اسیدیته کل در روز بیستم انبارمانی کنار کازرونی کمترین مقدار را دارا بود و همچنین کنار هندی اختلاف معنیداری با تیمار فوق نداشت. میزان تانن محلول کنار هندی در زمان برداشت بیشترین مقدار را داشت. با افزایش مدت زمان انبارمانی میزان تانن محلول کنار هندی کاهش یافت. میزان تانن محلول کنار کازرونی در زمان برداشت کمتر از تانن محلول کنار هندی بود و کمترین میزان تانن متعلق به کنار کازرونی بود که به مدت 20 روز در انبار نگهداری شده بود.

کنار، انبارمانی، تانن محلول، ویتامین ث