مکانیابی محیط مناسب عملیات اصلاحی و احیایی بذرپاشی (مطالعه موردی: مراتع ییلاقی بلده نور)

بذرپاشی یکی از روشهای مرتعکاری است. در بذرپاشی بدون آماده کردن بستر کاشت، بذر بر سطح زمین پاشیده میشود و روی آن با خاک پوشانده نمیشود. هدف از مطالعه حاضر مکانیابی مناطق مناسب جهت بذرپاشی است که بدین منظور از سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) برای تولید و تجزیه و تحلیل نقشه ها استفاده گردید. طی این فرآیند، ابتدا نقشه های برخی از عوامل محیطی شامل شیب، بافت خاک، pH خاک و یارش منطقه مورد نظر تهیه و لایه های اطلاعاتی با استفاده از مدل منطقی بولین (صفر و یک) وزن-دهی شدند. در نهایت با تلفیق نقشه ها، نقشه نهایی مناطق مناسب عملیات بذرپاشی تولید شد. نتایج نشان داد که اسیدیته خاک بیشترین محدودیت را در اجرای عملیات بذرپاشی ایجاد میکند و پس از آن شیب و بافت خاک به ترتیب در درجه دوم و سوم محدودیت برای عملیات بذرپاشی میباشند.

Keywords:

مدل بولین , بذرپاشی , سیستم اطلاعات جغرافیایی , مراتع ییلاقی , بلده ی نور