سیده صدیقه ابراهیمی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه علوم و صنایع چوب و کاغذ، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران
علی عبدالخانی - دانشیار، گروه علوم و صنایع چوب و کاغذ، دانشکده منابع طبیعی ، دانشگاه تهران
سحاب حجازی - دانشیار، گروه علوم و صنایع چوب و کاغذ، دانشکده منابع طبیعی ، دانشگاه تهران

در سالهای اخیر به دلیل افزایش قیمت و اثرات مخرب ناشی از پلیمرها و مواد شیمیایی نفتی، ایجاد علاقه به پلیمرهای زیستی افزایش یافته است و به منظور کاربردی کردن سلولز، به کمک روش های شیمیایی ساختار آن را مورد اصلاح و تغییر قرار می دهند. در این بین، اتیل سلولز(1(EC به عنوان یکی از مهمترین و پرکاربردترین مشتق اترسلولزی شناخته می شود، در نتیجه تولید صنعتی مشتقات سلولزی از جمله اتیل سلولز با درنظرگرفتن صرفه ی اقتصادی، اقدامی مهم برای محیط زیست و سلامتی بشر محسوب می شود. اتیل سلولزدارای خواص زیست تخریب پذیری، غیر سمی و... است. این ماده در صنایع مختلف از جمله صنایع چوب و کاغذ، صنایع غذایی، نساجی، الکتریکی، دارویی و بهداشتی و... کاربرد دارد. اتیل سلولز و مشتقات آن در فرمولاسیون داروها، در تهیه روکش های قرص ها و کپسول ها، ماتریس های انحلال پذیر، حاملان دارویی هدف دار، میکرو کپسوله کردن ذرات دارویی، کنترل رهایش دارو، سیستم های انتقال داروی اسمزی، به عنوان چسب زیستی و اتصال دهنده ، افزایش تراکم پذیری، درداروهای مایع به عنوان تثبیت کننده و... دارای کاربردهای بسیار وسیعی می باشد. این مقاله برآن است تا اطلاعات جامعی در زمینهی تولید و کاربردهای این بیوپلیمر ارایه دهد.

پلیمرهای زیستی، سلولز، مشتقات سلولزی، اتیل سلولز ، زیست پوشش