سیدمصطفی مهرداد - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران آب و محیط زیست دانشگاه شهید بهشتی
ابوالقاسم علی قارداشی - استادیار دانشکده مهندسی عمران، آب و محیط زیست دانشگاه شهید بهشتی
مریم عباسی - استادیار دانشکده مهندسی عمران، آب و محیط زیست دانشگاه شهید بهشتی
حمیدرضا کمالان - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد پردیس

از اوایل سده ی بیستم، در شهرهای اروپا و آمریکا، مناطقی برای دفن مواد شهری در نظر گرفته شد. در دهه ی 1930 چندین شهر آمریکا با استفاده از ادوات و ابزار سنگین، مواد دفن شده را متراکم میکردند. با فشردهسازی پسماند نه تنها در زمین مورد نیاز، صرفه جویی شد، عمل دفن نیز به روش بهداشتی انجام میشد. در سال 1933 دادگاه عالی آمریکا تخلیهی پسماند در دریا را ممنوع اعلام کرد. در این دوره بود که دفن بهداشتی و استفاده از ترانشه و پوشش پسماند مطرح شد و مورد توجه قرارگرفت. در محلهای دفن زباله در نتیجه تجزیه بیولوژیکی مواد آلی موجود در زباله ها، انواع گازهایی تولید میگردند که قسمت اعظم این گازها را متان و دی اکسیدکربن تشکیل میدهند. این گازها به علت ایجاد اثرات گلخانه ای، ازجمله منابع آلوده کننده محیط زیست بشمار میروند. انتشار گاز تولیدی در لندفیل به اتمسفر، سبب افزایش گرمایش جهانی و آثار مخرب زیست محیطی میشود. لذا انجام مطالعات دقیق در جهت شناخت هر چه بیشتر میزان انتشار این گازها از مراکز دفن زباله و اثرات ناشی از آنها در جهت ایجاد راهکارهای مفید برای کنترل و مدیریت صحیح آنها لازم و ضروری است.هدف از این تحقیق ، تخمین میزان متان منتشرشده از سلولهای آزمایشی ساختهشده در محل دفن بهداشتی آرادکوه واقع در استان تهران است. در این مطالعه میزان انتشار متان با استفاده از مدل سیستم استنتاج عصبی-فازی سازگار (ANFIS) مورد پیشبینی قرار گرفته شدهاست .

متان، مدلسازی،ANFIS، سیستم استنتاج عصبی-فازی سازگار