اثر تلقیح سیانوباکتری ها بر زمان شروع رواناب طی رگبار طبیعی در کرتهای آزمایشی کوچک

آگاهی از زمان شروع رواناب در شرایط متفاوت مدیریتی و حفاظت خاکهای حساس به فرسایش برای مدلسازی هیدرولوژی حوزه آبخیز از جمله پیشبینی زمان وقوع حداکثر دبی و نهایتا0 زمان وقوع سیلاب ضروری است. از طرفی امروزه کاربرد افزودنیهای خاک برای مهار رواناب و به تبعیت از آن تاخیر در زمان شروع رواناب اهمیت زیادی پیدا کرده است. به همین منظور، پژوهش حاضر با هدف ارزیابی تغییرپذیری زمان شروع رواناب در خاکهای حساس به فرسایش مرزن آباد طی رگبار طبیعی از تلقیح سه جنس سیانوباکتری.Nostoc sp ، Oscillatoria sp. و Lyngbya sp. انجام شد. به همین منظور، از کرتهای مکعبی با ابعاد 0/5 متر و حجم کلی 0/125 متر مربع استفاده شد. نتایج حاصل از پژوهش موید تغییر زمان شروع رواناب در اثر تلقیح تیمارهای سیانوباکتری در مقایسه با تیمار شاهد بود. به نحویکه زمان شروع رواناب تحت تاثیر تلقیح تیمار سیانوباکتری به صورت معنی دار (P > 0/015) افزایش یافت.

Keywords:

پوسته زیستی خاک , حفاظت آب , خاک های فرسوده , مدیریت زیستی فرسایش