بررسی تاثیر عملیات اصلاحی بر ویژگی های پوشش گیاهی در مناطق نیمه خشک (مطالعه موردی شهرستان قوچان مرتع بهارکیش)

مراتع کشور در بسیاری از نقاط بر اثر بهرهبرداری بیرویه و غیراصولی تخریب و گونه های خوشخوراک مرتعی به مرور زماننابود میشوند؛ لذا مراتع برای رسیدن به وضعیتی مطلوب نیازمند عملیات اصلاح و احیاء می باشند. پژوهش حاضر با هدفبررسی تاثیر عملیات مختلف اصلاح مرتع (قرق، کپه کاری، کنتورفارو) بر ویژگی های پوشش گیاهی، در مرتع بهارکیش قوچان،صورت گرفت. برای نمونه برداری با استفاده از روش تصادفی سیستماتیک، شش ترانسکت 100 متری در هر سایت اصلاحی ومنطقه شاهد مستقر، و در طول هر ترانسکت با استفاده از تعداد ده پلات 2 متر مربعی اقدام به برداشت اطلاعات پوشش گیاهیشد. در داخل هر پلات فهرست گونه های موجود، درصد تاج پوشش، تولید کل و تراکم پوشش گیاهی تعیین شد. در اثر اجرایعملیات اصلاحی کپهکاری، قرق و کنتور فارو در مرتع بهارکیش، ویژگی های پوشش گیاهی، تراکم و تولید در منطقه نسبت بهسایت شاهد افزایش یافته و از نظر آماری دارای اختلاف معنی دار در سطح یک درصد هستند. علت آن را میتوان ایجاد شرایطو پتانسیل مناسب در مرتع دارای طرح مرتعداری نسبت به مرتع شاهد دانست که قدرت خوبی برای احیا مجدد دارند و چنانچه فرصتی به آنها داده شود، در مدت کوتاهی به سمت گرایش مثبت خواهد رفت. به طور کلی نتایج نشان داد که اجرایعملیات اصلاحی در مرتع بهارکیش قوچان، موفقیت آمیز بوده و باعث بهبود ویژگی های مورد مطالعه پوشش گیاهی، در اینمرتع شده است.

Keywords:

عملیات اصلاحی , ویژگی های پوشش گیاهی , قرق , کپهکاری , مرتع بهارکیش قوچان