مدلسازی مطلوبیت زیستگاه گراز وحشی (Sus scrofa) در زاگرس مرکزی

در سالهای اخیر تعارض بین انسان و حیات وحش در مناطق مختلف کشور افزایش چشمگیری داشته است. در این میان، گرازوحشی به عنوان یک گونه آسیبرسان در بسیاری از مناطق جهان و ایران شناخته میشود. یکی از راهکارها به منظور مدیریتبهتر جمعیت های حیات وحش شناسایی زیستگاه های مطلوب آنها است. در این پژوهش، برای مدلسازی پراکنش گراز وحشیدر استان چهارمحال و بختیاری، به عنوان بخشی از گستره زاگرس مرکزی، از الگوریتم آنتروپی بیشینه استفاده شد. بر اساسیافته ها متغیرهای پوشش سرزمین (5 / 24 درصد)، شیب (44 / 20 درصد) و فاصله از رودخانه (61 / 19 درصد) به عنوان مهمترینمتغیرهای مشارکت کننده در در مدلسازی پراکنش گراز وحشی شناسایی شدند. بر پایه نتایج مدل در حدود 23 / 64 درصد ازسطح استان به عنوان زیستگاه مطلوب برای این گونه برآورد شد. تحلیل ها نشان می دهد که پیرامون بوم سامانه های آبی بهعنوان مطلوبترین زیستگاه برای گراز وحشی است. یافته ها نشان میدهد که بخش عمده لکه های زیستگاهی شناسایی شده بایکدیگر دارای ارتباط هستند. از سوی دیگر، همپوشی قابل توجهی میان زیستگاه های مطلوب این گونه با زمین های کشاورزیبرآورد شد، که نشان دهنده تعارض به نسبت بالای میان جوامع محلی و گراز وحشی است.

Keywords:

زیستگاه مطلوب , پراکنش جغرافیایی , تعارض میان انسان و حیات وحش , گراز وحشی