مسعود عطاپور - دانشجوی دکتری، دانشگاه صنعتی اصفهان، دانشکده مهندسی مواد
محمدحسین فتحی - دانشیار دانشگاه صنعتی اصفهان، دانشکده مهندسی مواد
مرتضی شمعانیان - دانشیار دانشگاه صنعتی اصفهان، دانشکده مهندسی مواد

آلیاژ Ti6Al4V به دلیل داشتن مجموعه ای از خواص منحصر به فرد نظیر نسبت استحکام به وزن بالا، چقرمگی خوب و مقاومت خوردگی عالی به عنوان یک گزینه جذاب در صنایع مختلف مطرح شده است فرایند جوشکاری ترجیحی و متداول برای الیاژهای تیتانیم، فرایند جوشکاری قوس الکترود با گاز محافظ است . ویژگی عمده منطقه جوش آلیاژهای آلفا - بتای تیتانیم ، درشت شدن قابل توجه دانه های بتا است که رفتار خوردگی آن را به شدت تحت تاثیر قرار می دهد. دراین پژوهش با استفاده از فرایند جوشکاری قوس - الکترود با گاز محافظ اتصال مناسبی بین ورقهایی از آلیاژ Ti6Al4V ایجاد کرده و سپس به ارزیابی رفتار خوردگی منطقه جوش با استفاده از آزمون پتانسیودینامیکی پرداخته شده است. مطالعات ریزساختاری شامل متالوگرافی بوسیله میکروسکوپ نوری و فازیابی بوسیله آنالیز اشعه ایکس روی نمونه ها انجام گرفت نتایج آزمونهای متالوگرافی و خوردگی نشان داد که به علت درشت شدن دانه های فلز جوش و افزایش فصل مشترک ها نرخ خوردگی فلز جوش به شدت کاهش یافته است.

خوردگی، فرایند GTAW، الیاژ تیتانیم، Ti6Al4V