الهام جمالی مقدم - دکترای اقتصاد کشاورزی دانشگاه تهران، گرایش اقتصاد منابع طبیعی و محیط زیست
سعید یزدانی - استاد اقتصاد کشاورزی دانشگاه تهران
حبیب الله سلامی - استاد اقتصاد کشاورزی دانشگاه تهران
غلامرضا پیکانی - دانشیار اقتصاد کشاورزی دانشگاه تهران

در مطالعه حاضر، پایداری زیست محیطی مزارع در دشت کمین استان فارس بر اساس چارچوب SAFE و با بهره گیری از 150پرسشنامه در سال زراعی 1395 - 1394 بررسی گردید. شاخص های مورد بررسی در بعد زیست محیطی شامل تنوع محصولاتزراعی، کارایی تناوب زراعی، عملیات خاکورزی حفاظتی، آزمایش شیمیایی آب و خاک، میزان مصرف کود ازته و سموم، تعادلانرژی، میزان افت چاه در 10 سال گذشته و اجرای عملیات آبیاری تحت فشار بودند. پس از استفاده از روش برون زای وزن دهیAHP و نیز ترکیب شاخص ها، گروه بندی مزارع صورت گرفت. نتایج به دست آمده حاکی از آن بوده است که در مجموع 75درصد از مزارع در گروه ناپایدار، 19 درصد در گروه نیمه پایدار و فقط 6 درصد در گروه پایدار قرار گرفتند. بر این اساس با توجهبه نتایج به دست آمده، بر تشویق زارعین به مصرف بهینه آب در جهت کاهش افت آب زیرزمینی، کاهش مصرف نهاده های کودو سم و اجرای عملیات خاکورزی حفاظتی جهت دستیابی به پایداری زیست محیطی بیشتر تاکید گردید.

؛AHP، گروه بندی زراعی، پایداری