وضعیت حقوقی اشتغال بیگانگان در اسناد بین المللی و حقوق ایران

حق اشتغال به حرفه و صنعت و تجارت، از جمله حقوقی که برای بیگانگان در هر کشور به رسمیت شناخته شده است. با این حال این حق مطلق نبوده و در هر کشوری محدود به شرایط و قوانین و مقررات گوناگونی است و در راستای حمایت از حقوق اتباع بیگانه در بحث اشتغال قوانین و موازینی از سوی نهادهای بین المللی به ویژه سازمان بین المللی کار تدوین گردیده است. اتباع بیگانهای که به کشور پناه می آورند به منظور تامین معیشت خود و خانواده حاضر هستند در هر فرصت شغلی و با هر دستمزدی هر چند اندک فعالیت کنند و این موضوع یعنی ارزان بودن نیروی کار باعث شد کارفرمایان به استفاده اتباع بیگانه به ویژه اتباع افغانی که اکثریت قریب به اتفاق جمعیت چند میلیونی پناهندگان را تشکیل میدهند روی آورند. این در حالی است که روند رو به افزایش بیکاری، با توجه به جوان بودن و در حال توسعه بودن کشور، جامعه را به شدت تهدید میکند. بنابراین پرداختن به بحث اشتغال اتباع بیگانه با توجه به مراتب فوق و حضور گسترده اتباع بیگانه در کشور، امری ضروری به نظر می رسد. مقاله حاضر با هدف کاستن از مشکلات ناشی از اشتغال بیگانگان و به ویژه افاغنه در کشور ایران، قوانین و مقررات داخلی و اسناد بین المللی مربوط را مورد بررسی قرار داده است.

Keywords:

حق اشتغال , تابعیت , اتباع بیگانه , مهاجرت , حقوق ایران , اسناد بین المللی