عبدالرضا احمدی - دانشجوی دکتری علوم سیاسی دانشگاه آزاد بین الملل خلیج فارس خرمشهر
فریدون اکبرزاده - استادیار گروه علوم سیاسی ، واحد اهواز ، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز

همگرایی کشورهای در حال توسعه با کشورهای پیشرفته یکی از مهمترین عناصر در رسیدن به توسعه یافتگی این کشورها محسوب میشود.کشور ایران به دلیل دست یابی به فناوری هسته ای مورد تحریم و تهدید قدرتهای بزرگ جهانی قرار گرفت.این امر سبب شد تلاش های ایران برای خروج از مشکلات مرتبط با بحران های کشورهای جهان سوم به ناکامی منجر شود.برجام و دیپلماسی اقتصادی باعث شد ایران در زمینه های مخلف اعم از صادرات نفت ،گاز ،پتروشیمی ،مواد غذایی ،صنعت هوایی ،فرش و... که از ظرفیت های وسیعی برخوردار است موفقیت های فراوانی بدست آورد.مناقشه برجام که قراردادی برد برد محسوب میشود می تواند ایران را به جهت سابقه طولانی مدت استعماری و وابستگی های اقتصادی و صنعتی متحول نموده و به گواه کارشناسان چالش های هسته ای فیما بین ایران و قدرتهای بزرگ را مرتفع نماید همجنین برجام توانسته بستر حضور ایران را به جرگه کشورهای در حال توسعه فراهم سازد . میتوان گفت برجام برای کشور ایران نقش ویژه ای برای حضور همه جانبه در میان گروه کشورهای پیشرفته ایفا کرده است.به این منظور سوال اصلی در این مقاله که آیا برجام توانسته ایران را به کشور توسعه فتهیا تبدیل کند ، جواب مثبت داده و این پاسخ از طریق روش علی و تحلیلی مورد بررسی قرار گرفته است.با استفاده از مطالب نشریات و سایت های معتبر و کارشناسان ارشد سیاسی بعنوان منابع لازم برای تهیه این مقاله مورد توجه همه جانبه قرارگرفته است.

برجام،کشورهای جهان سوم،دیپلماسی اقتصادی ،توافق هسته ای،توسعه،تحریم