سعید شیخی - کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشگاه تبریز

یکی از بزرگترین چالشهای حال و آینده در نواحی روستایی، ایجاد اشتغال پایدار است. ورود صنعت در نواحی روستایی باعث ایجاد فرصتهای شغلی، افزایش درآمد و کاهش نابرابری های منطقهای خواهد شد. ازاینرو نظریهپردازان توسعه روستایی به شکل دایم التزایدی بر حرکت هدفمند در راستای استقرار و توسعهی صنایع روستایی در نواحی روستایی اصرار دارند. در این میان صنایع تبدیلی و تکمیلی بخش کشاورزی به دلیل نقش موثر در جلوگیری از ضایعات محصولات کشاورزی سهم مهمی دارند و سبب بالا رفتن ارزشافزوده بخش کشاورزی میشوند. این پژوهش از نوع توصیفی تحلیلی است که با استفاده از مدل استراتژیک swot راهبردهای توسعه پایدار صنایع تبدیلی در بخش باغبهادران شهرستان لنجان را بررسی میکند. نتایج پژوهش نشان میدهد که بخش باغبهادارن شهرستان لنجان باوجود پتانسیل ایجاد صنایع غذایی (تبدیلی و تکمیلی) با موانع اقتصادی نبودن فعالیت تولید محصولات زراعی و باغی در مقایسه با دیگر فعالیت های اقتصادی، پایین بودن بنیه مالی کشاورزان و آسیبپذیری شدید بخش کشاورزی از نوسانات اقلیمی و نازل بودن سطح عمومی کیفیت صنایع روستایی(تبدیلی تکمیلی)، حجم محدود اعتبارات بانکی اختصاصیافته به صنایع تبدیلی تکمیلی مواجه است، بااینحال ظرفیت بالای تولیدات کشاورزی، امکان تامین مواد واسطهای موردنیاز، و توان مالی بالقوه بخش خصوصی برای سرمایهگذاری، و دسترسی مناسب به شبکه های ارتباطی وجود روستاهای آباد متعدد در سطح دهستانها از مهمترین قوتها و فرصتها برای توسعه صنایع تبدیلی این بخش می باشد.

توسعه، صنایع روستایی، صنایع تبدیلی و تکمیلی، مدل SWOT، شهرستان لنجان