برنامه ریزی و استقرار مدیریت مشارکتی در بهره برداری از شبکه های آبیاری(مطالعه موردی: پروژه آبیاری حفار شرقی و غربی خرمشهر)

وقوع خشکسالی درچند سال اخیر، علی رغم بروز خسارت های مادی فراوان، توجه همگان را به اهمیت آب و لزوم صرفه جویی درمصرف و بهره برداری بهینه از آن معطوف نموده است. از آنجا که بخش کشاورزی بزرگترین مصرف کننده آب را در کشور شامل می شود و بیشترین هدر رفت آب نیز در این بخش صورت می گیرد بنابراین چالش های به وجود آمده در مسیر بهره برداری از منابع آب در بخش های مختلف به ویژه بخش کشاورزی، مجموعه کنشگران از جمله مدیران، برنامه ریزان، سیاست گزاران و بهره برداران را به سوی مدیریت مشارکتی منابع آب سوق داده است. با توجه به اینکه کارایی و بازدهی آب در استان خوزستان پایین می باشد مدیریت کمی وکیفی منابع آب جهت ایجاد شرایط پایدار و مناسب به منظور حفظ کشاورزی و امور حیاتی، امری مهم و اجتناب ناپذیر به نظر می رسد. بنابراین مدیریت بهینه منابع آب یکی از مهمترین ارکان دستیابی به توسعه پایدار می باشد. پروژه حفار شرقی و غربی یا به عبارت دیگر نواحی عمرانی 1و2 خرمشهر در قالب طرح جامع تامین آب شرب و آبیاری نخیلات آبادان و خرمشهر قرار گرفته و با مساحت 2800 هکتار در سواحل راست و چپ کارون واقع گردیده است. در این پروژه با تعیین سازو کار و پیاده سازی الگوی موفق از واسپاری امورات بهره برداری و نگهداری از تاسیسات انتقال آب و آبیاری به تعاونی های متشکل از مردم محلی و با رویکردی مبتکرانه و نوین، پاسخی قطعی برای جلب اعتماد دوسویه و همکاری و مشارکت دولت و مردم ارایه می نماید.

Keywords:

مدیریت مشارکتی , تعاونی , آبیاری , بهره برداری