ارزیابی عملکرد خودکارسازی بهره برداری کانال های آبیاری از دیدگاه آب-انرژی

عملکرد ضعیف اکثر شبکه های آبیاری و زهکشی از لحاظ فرآیندی مانند کفایت و عدالت سبب شده تا در محدوده های عمده ای در داخل شبکه ها، کشاورزی بطور فزایندهای وابسته به منابع آب زیرزمینی گردد. این تحقیق با هدف بررسی میزان تاثیرگذاری، بهبود و ارتقا بهره برداری سامانه های تنظیم و ت حویل آب در کانال اصلی آبیاری برکاهش برداشت آب از آبخوان و به دنبال آن میزان کاهش مصرف انرژی ناشی از کاهش پمپاژ آب، اقدام به معرفی گزینه ی خودکارسازی در کانال اصلی آبیاری نمود. برای این منظور سامانه کنترل خودکار متمرکز پیشبین طراحی و تحت سناریوی نرمال مورد آزمون قرار گرفت. برهمین اساس، میزان بهبود شاخص کفایت با ارتقا بهره برداری موجود به سامانه های کنترل خودکار متمرکز 28درصد بدست آمده است. در نتیجه میزان کاهش برداشت از آبخوان پساز ارتقا به سامانه کنترل خودکار 26/3 درصد، میزان کاهش مصرف انرژی برابر 23/7 درصد حاصل شده است.

Keywords:

بهره برداری کانال اصلی , آبخوان , سامانه کنترل پیشبین , صرفه جویی انرژی