عیدی بابادیان - کارشناس ارشد پیمان و رسیدگی شرکت مهندسی مشاور سازآب پردازان
ساناز یزدانی - دانشجوی کارشناسی ارشد آبیاری و زهکشی، دانشگاه شهید چمران اهواز.

در سال های اخیر بکارگیری روش طرح و ساخت یا همان EPC در طرحها ی عمرانی و سرما یه گذارکشوری به منظور بهره برداری سریعتر طرحها و پروژه ها و بهره مندی از دانش و تجربه اجرایی پیمانکاران، امری رایج و متداول شده است. در این روش، مسیولیت طراحی و اجرای طرح در چارچوب خواسته های کارفرما و ضوابط مقرر، طی یک پیمان،به پیمانکار دارای گواهی صلاحیت طرح و ساخت و یا گروه مشارکت پیمانکار- مشاور واجد صلاحیت واگذار میشود. از ویژگی ها ی عمده این روش اجرا، نیاز به کوتاه کردن زمان اجرای کار، انتقال برخی ریسک ها و مسیولیت ها از دستگاه اجرایی به پیمانکار و قطعیت دادن به تاریخ تکمیل طرح و مبلغ پیمان است. به کارگیری این روش، پیش نیازهایی دارد که از جمله آنها، توانا یی دستگاه اجرایی در تعریف دقیق و کامل پروژه ، قطعی بودن تامین اعتبار مورد ین از، اطمینان به وجود پیمانکاران توانمند و قابل اطمینان و توانمندی مدیریت دستگاه اجرایی، در اجرای این نوع از روش اجراست.از آنجا که تحقق این ویژگیها و مزایای روش EPC منوط به مولفه مهم و تاثیرگذاری تحت عنوان اسناد و مدارک پیمان است، لذا در این مقاله کوشش میگردد برخی کمبودها و نارساییهای اسناد و مدارک پیمان روش طرح و ساخت یاEPC پروژه های غیر صنعتی و بویژه شبکه های آبیاری و زهکشی بیان و پیشنهاداتی ارایه گردد.

طرح و ساخت ، EPC ، اسناد و مدارک پیمان ، شبکه های آبیاری و زهکشی