برنامه ریزی یک روز جلوتر نیروگاه مجازی بر اساس روش برنامه ریزی محدودیت-شانس فازی

منابع انرژی پراکنده به دلایل کم آلایندگی، انعطاف و خاصیت تجدیدپذیری خود به طور گسترده در سرتاسر جهان درحال بهره برداری هستند. اما این منابع به دلیل توان تولیدی پایین و قابل اطمینان ضعیف به صورت مستقل قادر به حضورموثر در شبکه ی تولید برق نمی باشند؛ بنابراین نیروگاه های مجازی در تلاش هستند با تجمیع منابع پراکنده زمینه ی حضورآنها را در بازار برق رقابتی فراهم آورند. به منظور دست یابی به تناسب مناسبی بین دو فاکتور اقتصاد و قابلیت اطمینان،این مقاله از رویکرد برنامهریزی محدودیت-شانس برای برنامه ریزی یک روز جلوتر نیروگاه مجازی بهره می گیرد. همچنینوجود ویژگی های فازی در دو متغیر تصمیم گیری حاضر در نیروگاه مجازی مورد مطالعه – تولید مجموعه توربین بادی و بارمصرفی مشترکین – رویکرد اتخاذ شده را به رویکرد برنامه ریزی محدودیت- شانس فازی ارتقا میدهد. نظر به این که دومفهوم اقتصاد سیستم و قابلیت اطمینان سیستم در یک نیروگاه مجازی به سطوح اطمینان مختلف در رویکرد برنامه ریزیمحدودیت-شانس وابسته و حساس هستند، انتخاب سطح اطمینان بهینه برای بهره بردار سیستم مساله ای مهم به شمارمی رود. بنابراین در این مقاله روش دستیابی به سطح اطمینان بهینه – در مقابل سطح اطمینان از پیش تعیین شده –معرفی می گردد.

Keywords:

منابع انرژی پراکنده , انرژی های تجدیدپذیر , مدیریت انرژی , روش محدودیت-شانس فازی , توربین بادی , نیروگاه انرژی بادی , بازار برق , رفتار بهره بردار سیستم , رضایتمندی سود , رضایتمندی ریسک , سطح اطمینان بهینه روشمحدودیت-شانس