بهاره نصراللهی نژاد - دانشجوی کارشناسی ارشد، مهندشی پلیمر و رنگ، دانشگاه امیرکبیر
بهاره رضایی - دانشجوی دکترا، گروه مستقل شیمی، دانشگاه امیرکبیر
فرامرز افشارطارمی - استاد تمام، مهندسی پلیمر و رنگ، دانشگاه صنعتی امیرکبیر

سلول های خورشیدی آلی سه جزیی شامل یک ماده الکترون دهنده، یک ماده الکترون گیرنده و یک جزء سومهستند. این مخلوط های سه تایی با ساختار توده ای ناهمگن به دلیل ساخت آسان، هزینه کم و بازده نسبتا بالا، در سالهای اخیر توجه زیادی را به خود جلب کرده است. افزودن جزء سوم به سلول های خورشیدی دو جزیی منجر به ایجاد یکسطح انرژی جدید در سیستم، گسترش طیف جذبی نور، افزایش برداشت نور، تولید زوج الکترون- حفره بیشتر، افزایشسطح موثر انتقال بار، پایداری بیشتر و درنتیجه باعث بهبود عملکرد سلول های خورشیدی آلی می گردد و در مقایسه باسلول های خورشیدی دو جزیی بازده تبدیل انرژی بالاتری دارند. جزء سوم می تواند آلی، معدنی، نیمه هادی و عایق باشد.انواع مختلفی از مواد به عنوان جزء سوم مانند مواد جذب کننده نور (کوچک مولکول یا پلیمر)، الکترون گیرنده های فولرنیا غیرفولرنی، نانو موادهای بر پایه فلز یا کربن، نقاط کوانتومی و افزودنی های غیرفرار (کوچک مولکول یا پلیمر)، در سلولهای خورشیدی آلی مورد استفاده قرار گرفته است. در این مقاله، پیشرفت های اخیر در سلول های خورشیدی آلی سهجزیی را مورد بررسی قرار می دهیم.

سلول های خورشیدی آلی، مخلوط های سه جزیی، اتصالات ناهمگن توده ای، جزء سوم