مریم شفیعی سروستانی - استادیار دانشگاه شیراز، دانشکده علوم تربیتی وروانشناسی، بخش مدیریت و برنامه ریزی آموزشی
اسدالله راخداپور - دانشجوی کارشناسی ارشد مطالعات برنامه درسی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه شیراز
فرشاد رشیدی - دانشجوی کارشناسی ارشد مطالعات برنامه درسی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه شیراز
سیده وحیده علوی - دانشجوی کارشناسی ارشد مطالعات برنامه درسی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه شیراز

پیشرفت سریع علم و تکنولوژی باعث تغییر جوامع از صنعتی به جوامع اطلاعاتی شده است. استفاده روزافزون از فناوری اطلاعات در عرصه های مختلف از جمله آموزش و یادگیری یکی از تحولات نظام های آموزشی در سطح دنیا است. بنابراین، مقاله حاضر با هدف بررسی روش فعال آموزش و یادگیری مبتنی بر فناوری اطلاعات و ارتباطات به صورت مروری و به روش کیفی، تحلیل اسنادی وکتابخانه ای انجام شده است. در همین راستا، ابتدا برخی پژوهش های مشابه مرور شدند، سپس با توجه به نتایج پژوهش های ا نجام شده در ا ین زمینه، اهمیت فناوری اطلاعات و ارتباطات در یادگیری واستفاده آن در آموزش مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت. سپس به مزایا و موانع استفاده از ICT در آموزش پرداخته و پیشنهادهایی نیز برای رفع موانع آورده شد. یافته های این پژوهش نشان داد که استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات، نماد دوره جدیدی از آموزش ویادگیری است. فناوری اطلاعات و ارتباطات، الگوی فکری آموزش را دگرگون و مدل های موجود آموزشی را غنی تر کرده و شیوه های جدیدی نیز ایجاد می کند. این مدل ها ویژگی هیا آموزش مبتنی بر فناوری را به اشتراک می گذارند و شیوه های جدید آموزش و یادگیری را پیشنهاد می کنند که در آن، یادگیرنده نقش فعالی داشته و بر یادگیری خود راهبر، مستقل، انعطاف پذیر و تعامل کننده تاکید دارند.

فناوری اطلاعات و ارتباطات، یادگیری، آموزش، روش فعال