بررسی اثربخشی تسهیم دانش بر یادگیری سازمانی (مطالعه موردی: وزارت راه و شهرسازی)

امروزه دانش به عنوان دارایی رقابتی کلیدی و ارزشمندی شناخته شده که مبنای رشد پایدار و رمز حفظ مزیت رقابتی ماندگار یک سازمان به شمار می رود به طوری که توجه به مدیریت و تسهیم دانش توسط مدیران سازمان ها امری ضروری قلمداد شده است. اغلب سازمان ها نمی توانند به طور صحیح دانش را مدیریت کنند، چرا که دانش افراد به صورت درونی و تلویحی است اما می توانند محیط عملیاتی را به منظور توسعه وتسهیم اطلاعات بین کارکنان را مدیریت کنند. بررسی اثربخشی تسهیم دانش و نقش آن بر یادگیری سازمانی یک موضوع مهم برای همه سازمان ها است. هدف از تحقیق حاضر بررسی اثربخشی تسهیم دانش بر یادگیری سازمانی میباشد. این پژوهش یک مطالعه توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری تحقیق حاضر شامل کلیه مدیران و کارکنان ستادی وزارت راه و شهرسازی مستقر در تهران می باشند. در تحقیق حاضر کل جامعه 1100 نفر می باشد. برای تعیین نمونه از نمونه گیری تصادفی شده استفاده شده است و حجم نمونه 285 نفر تعیین شده است. روش گردآوری داده ها میدانی و ابزار اندازه گیری پرسشنامه می باشد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات، ابتدا به بررسی قابل قبول بودن مدل نظری از طریق نرم افزار لیزرل پرداخته شده است و سپس تجزیه و تحلیل داده ها به کمک ضریب مسیر و آزمون تی مشخص شده است. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد که مدل برای جامعه آماری قابل استفاده و برازش مدل قابل قبول می باشد و تسهیم دانش بر ابعادی همچون کسب اطلاعات، انتشار دانش، اشتراک گذاری اطلاعات و حافظه سازمانی تاثیر معنی داری دارد.

Keywords:

دانش , مدیریت دانش , تسهیم دانش , یادگیری سازمانی , اثربخشی سازمانی