فرید میر - کارشناسی ارشد اقتصاد اسلامی

این مطالعه به بررسی مقایسه تطبیقی دیدگاه اقتصادی شهید صدر و ریکاردو می پردازد. روش مورد استفاده در این پژوهش به صورت توصیفی و تحلیلی می باشد و برای جمع آوری اطلاعات از رویکرد اسنادی استفاده میکند. یافته های مطالعه نشان می دهد که ریکاردو هرگز هیچ تیوری توسعه اقتصادی ارایه نکرد. او به طور ساده تنها در مورد تیوری توزیع به بحث و تجزیه و تحلیل پرداخت. بنابراین تجزیه و تحلیل ریکاردو در مورد رشد اقتصادی به صورت استنتاجی است. تیوری ریکاردو بر اساس اصول نهایی و مازاد است. به همین خاطر به طرفداران ریکاردو نهاییون یا مارژینالیست ها نیز می گویند. نهایی بودن نشان دهنده سهم اجاره در تولید ملی است و اصل مازاد به معنی تقسیم باقیمانده منافع بین کارگران به صورت دستمزد و سرمایه داران به صورت سود است. این در حالی است که شهید صدر به طور مدونی تیوری های اقتصاد در اسلام را با رعایت نظم و سلسله مراتب ارایه داده است. نظام اقتصاد اسلامی در دیدگاه شهید صدر کاملا منطبق بر الگوهای توسعه می باشد در حالی که در دیدگاه ریکاردو توسعه اقتصادی تنها با انباشت سرمایه صورت می گیرد اما شهید صدر توسعه اقتصادی را مبتنی بر بهبود در میزان شکل گیری عدالت اجتماعی و بهبود رفاه اجتماعی می داند. در این بین مولفه هایی ماندن انتساب ارزش اضافی، مالیات، رویکرد به نیروی انسانی، بانکداری و مالکیت از مولفه های مشترک با دیدگاه های متفاوت در دو نظریه می باشد که این مطالعه به آن می پردازد.

بانکداری، نظریه اقتصاد اسلامی، نظریه اقتصاد سرمایه داری، توسعه