بررسی اثرات ضد میکروبی عصاره اسطوخودوس (Lavandula angustifolia) و بابونه (Matricaria chamomilla) و اثرات ضد آلزایمری آنها با روش مهار تولید نانوبیوفیبریل های آمیلوییدی
Publish place: سومین کنفرانس ملی تازه های سلولی مولکولی و اولین سمپوزیوم بین المللی ژنو میکس و پروتئومیکس
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 455
This Paper With 5 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCNCMB03_069
تاریخ نمایه سازی: 13 مهر 1397
Abstract:
گیاهان اسطوخودوس و بابونه از جمله منابع طبیعی ارزشمندی میباشند که در صنایع داروسازی، آرایشی و بهداشتی استفاده فراوانی دارند. در مطالعه حاضر اثرات ضدمیکروبی و ضدآلزایمری این ترکیبات از طریق مهار تولید نانوبیوفیبریلهای آمیلوییدی مورد بررسی قرارگرفت. عصاره گیری این گیاهان به روش هیدروالکلی و اثرات ضدمیکروبی آنها از طریق انتشار در آگار با ایجاد چاهک، تعیین حداقل غلظت مهاری (MIC) و تعیین حداقل غلظت باکتری کشی (MBC) بر روی سویه های استاندارد باکتریهای استافیلوکوکوس اوریوس (PTCC1330) و اشرشیا کلی (PTCC1122) و مهار تولید رشته های آمیلوییدی متاثر از عصاره ها با روش طیف سنجی مریی انجام گرفت. طبق نتایج GC–Mass بیشترین ترکیبات در عصاره اسطوخودوس اوکالیپتول، کامفور و بورنیول و در عصاره بابونه بنزوکینولین و پنتالان گزارش شد. مقدار MIC برای عصاره اسطوخودوس در هر دو باکتری 0/058mg/ml و برای عصاره بابونه برای S.aureus و E.coli به ترتیب 0/059mg/ml و 0/118mg/ml و مقدار MBC برای عصاره اسطوخودوس برای S.aureus و E.coli به ترتیب 0/116mg/ml و 0/232mg/ml و در عصاره بابونه برای هر دوباکتری 0/237mg/ml ثبت شد. در تست چاهک هر دو عصاره نسبت به S.aureus و عصاره بابونه فقط نسبت به E.coli اثر مهارگنندگی از خود نشان دادند. عصاره اسطوخودوس با غلظت %12 و عصاره بابونه با غلظت % 20 حداکثر اثر مهارکنندگی بر تولید نانوبیوفیبریلهای آمیلوییدی را ثبت کردند. طبق نتایج حاصل از پژوهشها نشان داده شد که هر دو عصاره دارای اثر مهارکنندگی ضعیفی بر روی S.aureus و E.coli بوده و هر دو عصاره به خوبی اثر مهارکنندگی بر تولید نانوبیوفیبریل های آمیلوییدی در غلظت های مشخص را از خود به نمایش گذاشتند، بنابراین عصاره این گیاهان می توانند از نظر خاصیت ضدآلزایمری و ضدباکتریایی موردمطالعات بیشتری قرار بگیرند.
Keywords:
Authors
سحر پوراصغر
دانشجوی کارشناسی ارشد میکروبیولوژی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران
امیر آراسته
استادیار گروه زیست شناسی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران