بررسی اثرات ضد میکروبی عصاره اسطوخودوس (Lavandula angustifolia) و بابونه (Matricaria chamomilla) و اثرات ضد آلزایمری آنها با روش مهار تولید نانوبیوفیبریل های آمیلوییدی

Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 455

This Paper With 5 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

NCNCMB03_069

تاریخ نمایه سازی: 13 مهر 1397

Abstract:

گیاهان اسطوخودوس و بابونه از جمله منابع طبیعی ارزشمندی میباشند که در صنایع داروسازی، آرایشی و بهداشتی استفاده فراوانی دارند. در مطالعه حاضر اثرات ضدمیکروبی و ضدآلزایمری این ترکیبات از طریق مهار تولید نانوبیوفیبریلهای آمیلوییدی مورد بررسی قرارگرفت. عصاره گیری این گیاهان به روش هیدروالکلی و اثرات ضدمیکروبی آنها از طریق انتشار در آگار با ایجاد چاهک، تعیین حداقل غلظت مهاری (MIC) و تعیین حداقل غلظت باکتری کشی (MBC) بر روی سویه های استاندارد باکتریهای استافیلوکوکوس اوریوس (PTCC1330) و اشرشیا کلی (PTCC1122) و مهار تولید رشته های آمیلوییدی متاثر از عصاره ها با روش طیف سنجی مریی انجام گرفت. طبق نتایج GC–Mass بیشترین ترکیبات در عصاره اسطوخودوس اوکالیپتول، کامفور و بورنیول و در عصاره بابونه بنزوکینولین و پنتالان گزارش شد. مقدار MIC برای عصاره اسطوخودوس در هر دو باکتری 0/058mg/ml و برای عصاره بابونه برای S.aureus و E.coli به ترتیب 0/059mg/ml و 0/118mg/ml و مقدار MBC برای عصاره اسطوخودوس برای S.aureus و E.coli به ترتیب 0/116mg/ml و 0/232mg/ml و در عصاره بابونه برای هر دوباکتری 0/237mg/ml ثبت شد. در تست چاهک هر دو عصاره نسبت به S.aureus و عصاره بابونه فقط نسبت به E.coli اثر مهارگنندگی از خود نشان دادند. عصاره اسطوخودوس با غلظت %12 و عصاره بابونه با غلظت % 20 حداکثر اثر مهارکنندگی بر تولید نانوبیوفیبریلهای آمیلوییدی را ثبت کردند. طبق نتایج حاصل از پژوهشها نشان داده شد که هر دو عصاره دارای اثر مهارکنندگی ضعیفی بر روی S.aureus و E.coli بوده و هر دو عصاره به خوبی اثر مهارکنندگی بر تولید نانوبیوفیبریل های آمیلوییدی در غلظت های مشخص را از خود به نمایش گذاشتند، بنابراین عصاره این گیاهان می توانند از نظر خاصیت ضدآلزایمری و ضدباکتریایی موردمطالعات بیشتری قرار بگیرند.

Authors

سحر پوراصغر

دانشجوی کارشناسی ارشد میکروبیولوژی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران

امیر آراسته

استادیار گروه زیست شناسی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران