ارزیابی خطر فلزات نیکل و سرب بر سلامتی انسان در عضله ماهی شورت (Silago sihama) در مناطق بندرعباس، بندرخمیر و بندر درگهان در استان هرمزگان

فلزات سنگین به عنوان یکی از آلاینده های محیط آبی، در بدن موجودات آبزی ازجمله ماهی تجمع مییابند و خطر بالقوه ای برای سلامتی موجودات زنده، به خصوص انسان محسوب میگردند. مطالعهی حاضر به منظور بررسی و اندازه گیری غلظت فلزات سنگین سرب و نیکل در بافت عضله ماهی شورت و ارزیابی خطر سلامت ناشی از مصرف این ماهی برای انسان در مناطق قشم، بندرخمیر و بندرلافت (استان هرمزگان) انجام شد. پس از هضم نمونه ها، میزان فلزات سنگین مورد مطالعه به وسیلهی دستگاه جذب اتمی شعله ای (FAAS) تعیین گردید. نتایج نشان داد که بیشترین میانگین غلظت فلزات سرب و نیکل در گونه مورد مطالعه در منطقه قشم و کمترین میانگین غلظت فلزات در منطقه بندرلافت مشاهده شد. غلظت فلزات در نمونه های آنالیز شده در مقایسه با استانداردهای بین المللی FAO، WHO، FDA، NHMRC و UKMAFF پایین تر بود. همچنین، میزان جذب روزانه (EDI)، برای مصرف کنندگان کودک و بزرگسال، پایینتر از دوز مرجع سازمان EPA به دست آمد. شاخص خطر برای بیماریهای غیرسرطانیHI برای هر دو گروه پایینتر از 1 به دست آمد بنابراین، میتوان نتیجه گرفت که در حال حاضر هیچ مشکلی برای سلامت انسان از نظر مصرف این آبزی ایجاد نمیشود

Keywords:

فلزات سنگین , میزان جذب روزانه (EDI) , خطر سلامتیHI , استان هرمزگان و خلیج فارس