علی اکبر ابراهیمی ششکی - گروه علوم دامی، آموزشکده کشاورزی ساری، دانشگاه فنی و حرفه ای مازندران
رسول لقمانپورزرینی - گروه ماشینهای کشاورزی، آموزشکده کشاورزی ساری، دانشگاه فنی و حرفه ای مازندران

امنیت غذایی یکی از اهداف اصلی سیاستهای توسعه بوده و دسترسی به مقدار کافی مواد غذایی و سلامت تغذیهای همواره به عنوان یکی از محورهای اصلی توسعه مطرح میباشد. با افزایش مداوم جمعیت دنیا، نیاز به مواد غذایی روز به روز با سرعتی شگرف افزایش مییابد. توسعه پایدار بهمعنی رشد با ثبات و مداوم یک جامعه در تمامی ابعاد و جنبه های موجود در آن است که ضمن رفع نیازهای نسل کنونی، منابع نسل بعدی را نیز حفظ میکند. در توسعه پایدار کشاورزی آب و خاک فاکتورهای مهمی به شمار میروند، که امنیت غذای آینده به آنها وابسته میباشد. امروزه به دلیل استفاده بیرویه از این دو، دشواریهای گوناگون زیست محیطی فراروی انسان قرار گرفته است. استفاده بیش از حد از خاک در طول سالیان و بکارگیری بیش از حد انواع سموم و کودهای شیمیایی و روشهای نامناسب بهرهبرداری در طول زمان فرایند تولید را با چالشهای اساسی روبهرو خواهد کرد. از طرف دیگر تغییر در ویژگیهای طبیعی آب، خاک و هوا مشکلات اجتماعی، بهداشتی و سلامتی را بوجود میآورد و به اینترتیب به تدریج آگاهی مردم از آثار بیتوجهی به توسعه کشاورزی پایدار و مخاطرات بوجود آمده در محیط زیست، بیشتر گردیده و در هزاره سوم توسعه کشاورزی با در نظر گرفتن حفظ محیط زیست، سلامت غذا، حذف آلاینده ها، کاهش فقر، افزایش کیفیت بهداشت و درمان و کاهش هزینه های درمانی و با اعمال مدیریت زراعی واحدهای تولید براساس شرایط اکوسیستم زراعی به سمت توسعه پایدار کشاورزی میتوان حرکت کرد.

کشاورزی پایدار، توسعه روستایی، امنیت غذایی، محیط زیست، سموم، کودهای شیمیایی