امیرصدرا اسدی خانوکی - کارشناس ارشد مدیریت آموزشی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان
میلاد طغرلی پور - کارشناس علوم تربیتی ،دانشگاه فرهنگیان

هدف از اجرای این پژوهش پیش بینی دلزدگی تحصیلی دانشجویان دانشگاه فرهنگیان کرمان براساس حمایت اجتماعی و خود کار آمدی تحصیلی بود. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری پژوهش را کلیه دانشجویان دانشگاه فرهنگیان کرمان تشکیل میدادند(.(N=8500 به منظور انتخاب نمونه تعداد 365 نفر از طریق روش نمونه گیری طبقهای متناسب به عنوان نمونه آماری پژوهش انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه حمایت اجتماعی زیمن و همکاران((1988 ، پرسشنامه خودناتوان سازی تحصیلی میگلی و همکاران (1996) و پرسشنامه دلزدگی تحصیلی برسو و همکاران (1997) استفاده شد. نتایج نشان داد که بین مولفه های حمایت اجتماعی ادراک شده(حمایت خانواده، حمایت دوستان و حمایت افراد مهم) با مولفه ناکارآمدی تحصیلی، حمایت خانواده و افراد مهم با بی علاقگی تحصیلی و حمایت دوستان با خستگی تحصیلی رابطه معنادار منفی وجود داشت. از سوی دیگر خودناتوان سازی تحصیلی با مولفه بیعلاقگی تحصیلی و خستگی تحصیلی رابطه مثبت و معنادار داشت. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که مولفه خستگی تحصیلی از طریق خودناتوان سازی تحصیلی و حمایت دوستان، مولفه بی علاقگی تحصیلی از طریق خود ناتوان سازی تحصیلی و حمایت افراد مهم و مولفه ناکارآمدی تحصیلی از طریق حمایت خانواده، دوستان و افراد مهم قابل پیش بینی بود. همچنین بین دانشجویان دختر و پسر در مولفه های دلزدگی تحصیلی تفاوت معناداری بدست نیامد.

دلزدگی تحصیلی، حمایت اجتماعی ادراک شده، خودناتوان سازی تحصیلی