روش غیر متعارف در طراحی شبکه آب: الگویی جدید در استفاده بهینه از منابع آب و سرمایه های مالی

در حال حاضر و به منظور طراحی شبکه توزیع آب متعارف، آب مورد نیاز محدوده طرح در اکثر موارد در یک مخزن زمینی یا هوایی متمرکز، ذخیره و سپس در شبکه توزیع شده و به مصرف می رسد و در مواردی نیز از پمپاژ مستقیم آب به شبکه استفاده می شود. در هر یک از این روشها، شرایط بحرانی مصرف با اعمال نمودن ضرایب حداکثر روزانه و ساعتی به مصرف متوسط، در نظر گرفته می شود که این موضوع باعث افزایش اقطار شبکه توزیع برای تامین مصرف حداکثر در یک بازه زمانی نسبتا کوتاه و بلا استفاده بودن بخش قابل توجهی از ظرفیت شبکه در ساعات زیادی ازشبانه روز می گردد. با توجه به موارد مطرح شده و به منظور استفاده بهینه از ظرفیت شبکه توزیع با هدف کاهش سرمایه گذاری اولیه و هزینه های بهره برداری و نیز کاهش مصرف آب، می توان از طراحی به روش غیر متعارف بهره جست. در این روش که سعی خواهد شد در این مقاله به بخش تئوریک آن و صرفا به جهت گشودن دریچه و نگاهی نو، پرداخته شود، به جای ذخیره متمرکز آب، از ذخیره غیرمتمرکز در محل مصرف استفاده می شود. در این صورت علاوه بر عدم نیاز به ملحوظ نمودن ضریب حداکثر ساعتی در طراحی شبکه توزیع، باعث یکنواختی توزیع آب در طولشبانه روز و کاهش هزینه ها شده و با توجه به ذخیره حجم مشخصی از آب برای هر مشترک، باعث مدیریت مصرف و در نتیجه کاهش مصرف آب خواهیم شد.

Keywords:

طراحی شبکه آب , تحلیل هیدرولیکی شبکه توزیع , کاهش مصرف آب