ارایه روشی مبتنی بر شبکه های عصبی جهت بهبود مسیریابی در شبکه های حسگر بیسیم

شبکه های حسگر بی سیم (WSN ها) از تعداد زیاد گره حسگر ارزان قیمت، کوچک تشکیل شده اند.وظیفه اصلی گره حسگر، جمع آوری نقاط داده در فواصل زمانی منظم و تبدیل آن به یک سیگنالالکترونیکی و انتشار سیگنال به گره سینک یا ایستگاه پایه از طریق رسانه های ارتباطی بی سیم قابلاطمینان است. چون گره های بیسیم به شدت محدودیت باطری دارند و میزان انرژی رابطه مستقیمی باطول عمرشبکه دارد. چالش اصلی این است که چگونه انرژی گره ها را به گونه ای حفظ کنیم که طولعمر شبکه به طرز قابل توجهی افزایش یابد. پروتکل های مسیریابی جغرافیایی بر اساس موقعیتجغرافیایی نودها بسته ها را ارسال می کنند. معیارهای مورد استفاده برای انتخاب یک گره ارسال کننده برعملکرد پروتکلها نظیر بهره وری انرژی تاثیر می گذارد. در این مقاله استفاده از معیارهای مهمتر برایانتخاب گره ارسال کننده در شبکه عصبی، طول عمر شبکه را افزایش میدهد. کارایی الگوریتم پیشنهادیبا انجام شبیه سازی در نرم افزار متلب مورد ارزیابی قرار گرفته است. با توجه به نتایج روش شبکه عصبیتابع پایه شعاعی توانسته با بهینه سازی مصرف انرژی، طول عمر شبکه را افزایش دهد. همچنین درمقایسه صورت گرفته با پروتکل های MP, CAFS و COP از نظر پارامترهای طول عمر شبکه ، میزانمصرف انرژی و تعداد نود های زنده بر حسب زمان، در دو حالت شبکه متراکم و هم شبکه غیر متراکم،عملکرد بهتری داشته است.

Keywords:

شبکه های حسگر بیسیم , بهینه سازی مسیریابی , طول عمر شبکه , شبکه عصبی , , مصرف انرژی