مختار سیدمحمدی - کارشناس معاونت پژوهش و آموزش سازمان بازیافت و تبدیل مواد
امیر هدایتی - مهندسی عمران محیط زیست
علیرضا عابدینی - فوق لیسانس مهندسی عمران محیط زیست مدیر پژوهش

امروزه افزایش جمعیت و به موازات آن پیشرفت شهرنشینی و زندگی اجتماعی، باعث پدید آمدن کلان شهرهایی گردیده است که از پیامدهای تشکیل آنها آلودگی هوا، تولید فاضلاب و زباله می باشد که در صورت عدم برخورد صحیح می تواند باعث بروز فاجعه های زیست محیطی گردد. اگرچه در این میان زائدات مراکز بهداشتی و درمانی حدود 1% از کل زباله های شهر تهران را تشکیل می دهند لیکن زائدات این مراکز به دلیل ماهیت خطرناکشان که حاوی انواع مختلفی از میکروارگانیسم های بیماری زا می باشند بیش از سایر زائدات در درجه اهمیت قرار دارند بنابرای مسوولین ذیربط بایستی دقت زیادی در نحوه کنترل و بی خطر سازی، جمع آوری و حمل و دفن داشته باشند و با استفاده از متدهایی که از نظر بهداشتی و زیست محیطی مقبول تر می باشند اقدام به مدیریت این گونه پسماندها بنمایند. مدیریت بهینه زباله های بیمارستانی مستلزم تعامل سازنده بین شهرداری به عنوان عامل جمع آوری و حمل و دفع از یک سو و مراکز بهداشتی و درمانی به عنوان تولید کننده این زائدات از سوی دیگر است. این مدیریت شامل دوبخش است. 1. مدیریت در داخل مرکز بهداشتی و درمانی اعم از جداسازی، برچسب زنی، ذخیره سازی مناسب و … 2. مدیریت در خارج از مراکز اعم از جمع آوری و حمل صحیح و بی خطر سازی و دفع این گونه زائدات. با توجه به این نکته که عمده ترین تولید کننده زائدات بهداشتی و درمانی مراکز بیمارستانی می باشن. بیشتر این مراکز مد نظر بوده اند اما سایر مراکز بهداشتی و درمانی نیز به دلیل حساسیت موضوع از نظر دور نمانده اند در این مطالعه سعی گردیده است تا خلاصه ای از وضعیت موجود مدیریت این زائدات ارائه شود.

زباله بیمارستانی ، عفونی ، مدیریت پسماندهای پزشکی ، مراکز بهداشتی و درمانی ، زائدات بیولوژیکی