سهیلا کریم زادشریفی - کارشناس ارشد روانشناس بالینی و مشاور دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی تبریز

این مقاله در صدد است تا با تحلیل عوامل فرهنگی و اجتماعی و سنتی در اشتغال زنان به موانع پیش روی این امر بپردازد.امروزه دولتها در جوامع عامل ثبات و بقای خود را در زمینه های مختلف سیاسی وفرهنگی و اجتماعی در شناسایی و استفاده بهینه از نیروی کار که از عوامل مهم توسعه یافتگی است، می دانند.برای دست یافتن به این امر لازم است تا منابع فیزیکی و امکانات و پتانسیلهای جامعه شناسایی شده و برای استفاده موثر از آنها برنامه ریزی دقیق انجام گیرد.می توان به جرات گفت در این میان تاثیرات نیروی انسانی حتی بیشتر از نیروهای فیزیکی می باشد و کاملا مبرهن است که زنان نیمی از این نیروی انسانی را تشکیل می دهند.نادیده انگاشتن و یا حتی استفاده نابه جای این نیرو در موقعیتهای نامناسب می تواند عامل نابودی این طیف از سرمایه و مانعی در رشد و توسعه آن جوامع گردد.عامل توسعه یافتگی جوامع در عرصه های مختلف فرهنگی و سیاسی و اجتماعی ناشی از استفاده صحیح از توانمندیهای زنان آن جوامع در جایگاه های مناسب می باشد. یکی از مهمترین معیارها جهت سنجش درجه توسعه یافتگی یک کشور میزان اهمیت و اعتبار است که زنان.. در آن کشور دارا می باشند. هر چه حضور زنان در اجتماع، فعالتر و موثرتر باشد کشور پیشرفته تر و توسعه یافته تر خواهد شد. لیکن میزان نقش و مشارکت زنان در جامعه بویژه در زمینه های اعتقادی، اجتماعی و فرهنگی تا حد زیادی وابسته به برخورد و نگرش آن جامعه نسبت به زن می باشد.

فرهنگی، اجتماعی،اشتغال زنان، توسعه یافتگی