بتول فتحی چسلی - گروه اقتصاد کشاورزی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
محمد کاوسی کلاشمی - استادیار گروه اقتصاد کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران

تامین نیازهای غذایی به منظور تامین سلامت جامعه امری ضروری تلقی می شود. اولین گام برای برنامه ریزی در این حوزهشناخت ابعاد نظری مسیله و تعیین میزان امنیت غذایی و تامین غذا است. طبق تعریف جامع سازمان خواروبار کشاورزی(FAO) (1996) امنیت غذایی زمانی وجود دارد که همه افراد، در همه زمان ها، دسترسی فیزیکی، اجتماعی و اقتصادی به غذای سالم و باکیفیت برای انجام فعالیت هایشان در یک زندگی سالم دارند. از دید جامعه بین المللی امنیت غذایی فراتر ازتولید مواد غذایی است و عناصری مانند دسترسی اقتصادی به غذا، وجود بازارها، دانش و آگاهی را از الزام های برقراری امنیتغذایی می دانند. ناامنی غذایی و گرسنگی پیامدهایی را برای سلامت عمومی و هزینه های اقتصادی را برای اجتماع دارد که ازپیامدهای آن میتوان به کاهش یادگیری در خردسالان و عملکرد ضعیف کار در بزرگسالان و جذب پایین غذا اشاره کرد. باتوجه به اهمیت امنیت غذایی و نقشی که در توسعه دارد بررسی و بهبود آن ضروری است. بر این اساس هدف این پژوهشکمی سازی وضعیت امنیت غذایی و بررسی عوامل موثر بر آن در روستای وشمه سرای شهرستان ماسال استان گیلان است.پژوهش حاضر ازنظر ماهیت کمی، به لحاظ هدف در زمره ی پژوهش های کاربردی و به لحاظ نحوه ی گردآوری داده ها پیمایشیاست. جامعه آماری پژوهش را 408 خانوارهای روستایی در روستای وشمه سرای شهرستان ماسال که دارای 1386 نفر جمعیتشامل 690 مرد و 696 زن است، تشکیل می دهد که 94 خانوار با استفاده از جدول بارتلت و روش نمونه گیری تصادفی انتخابشدند. نتایج نشان داد که ناامنی غذایی در بیشتر خانوارهای مورد مطالعه وجود دارد. ناامنی غذایی با گرسنگی شدید 16/45درصد، ناامنی غذایی با گرسنگی متوسط 34/18 درصد و ناامنی غذایی بدون گرسنگی 49/37 می باشد. سطح ناامنی غذایی در خانوارهای دارای فرزند بیشتر از خانوارهای بدون فرزند است. نتایج نشان می دهد که سن سرپرست خانوار با ناامنی غذاییارتباط مستقیم معنی داری و متغیرهای مخارج و درآمد ماهیانه و سطح تحصیلات سرپرست خانوار با ناامنی غذایی ارتباطمعکوس معنی داری دارند.

امنیت غذایی خانوارهای روستایی، مطالعه میدانی، شهرستان ماسال