آزاده بهادران باغبادرانی - کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی- مالی، دانشکده مدیریت، دانشگاه شهید اشرفی اصفهانی

امروزه تغییر و تحولات سریع در زمینه های مختلف از جمله صنعت، تکنولوژی، اقتصاد و مهمتر از همه زمینه هایاطلاعاتی و ارتباطی به ویژه اینترنت، عاملی برای کاهش کارایی ساختارهای قبلی سازمان ها شده است.به کارگیری تکنولوژی اطلاعاتی از جمله اینترنت، باینت، پست الکترونیک و همچنین فراگیر شدن کامپیوتر و شبکه هایکامپیوتری باعث شده تا شکل های سازمان جدید پا به عرصه ی وجود بگذارند که ماهیتی کاملا متفاوت با سازمان های سنتی،بزرگ و دیوانسالار دارند. یکی از انواع ساختارهای جدید متناسب با این عصر، ساختار مجازی است. سازمان ها با ساختار مجازیبسیار متفاوت از سازمانها با ساختار سنتی هستند. رابینز در کتاب خود این سازمان ها را اینگونه معرفی می کند : سازمان مجازییک سازمان کوچک و مرکزی است که منابع اصلی خود را از سایر سازمان ها تامین می کند. یک سازمان مجازی از نظر ساختاربسیار متمرکز است و بندرت دارای واحدها و دوایر تخصص یا وظیفه ای است. از آنجا که نیاز به شناخت ساختارهای جدیدبیش از پیش احساس می شود، لذا در مقاله ی حاضر به بررسی سازمان های مجازی به عنوان سازمان هایی با ساختار جدید درهزاره ی سوم پرداخته شده است.

سازمان مجازی، مجازی سازی، انواع سازمان مجازی