جلیل خاوندکار - دکترای مدیریت دولتی، مدیر مرکز رشد فناوری ICT مرکز تحصیلات تکمیلی در عول
احسان خاوندکار - دانشجوی کارشناسی مهندسی ایمنی صنعتی، دانشکده مهندسی صنایع ، دانشگاه
علیرضا آبیاری - دانشجوی کارشناسی ریاضی محض، دانشکده ریاضی ، دانشگاه علم و صنعت ایران

شناخت مسایل و حوزه های مخاطره امیز عملیاتی معادن از اهمیتی اساسی در استقرار و پایایی سامانه های مدیریت ایمنی در این محیط ها برخوردار است. وضع و اتخاذ مجموعه ای از قوانین و سیاست ها به منظور پیشگیری از وقوع حوادث وصدمات ناشی از قرارگیری سامانه های عملیاتی و افرادی در حوزه های مخاطره آمیز مورد بازشناسی سامانه، عاملی مهم در چارچوب بندی روابط و تعاملات ایمن در محیط کاری معادن میباشد. در این میان میزان تطابق و قابلیت کاربردی این قوانین و سیاست های وضع شده به منظور افزایش سطح ایمنی معادن، با شرایط واقعی محیطی معادن و رویه های کاری معمول انجام شونده توسط کارگران معدن، به عنوان معیاری جهت سنجش موفقیت یا عدم موفقیت دستیابی به اهداف پیاده سازی سامانه ایمنی معادن، نقش کلیدی داراست. مقاله حاضر، در قالب پژوهش میدانی انجام گرفته (توسط مولفین) در سطح کارگران معادن ایران، به بررسی وضعیت قوانین و سیاست های وضع شده درحوزه ایمنی و چالش های فراروی بکارگیری و هماهنگی این قوانین در حوزه های علمیاتی معادن ایران خواهد پرداخت. سطح آگاهی و شناخت قوانین ایمنی و رویه های کاری ایمن درمعادن، میزان اعتماد و اعتقاد به قوانین وضع شده و پیروی از آنها، درجه مقبولیت این قوانین، و در نهایت میزان تاثیر بکارگیری قواعد موجود ایمنی در پرهیز از مخاطرات و کاهش ریسک عملیاتی در سطح معادن ایران به عنوان معیارهای سنجش کاربرد و تطابق سیاست ها و قواعد اتخاذ شده در میان کارگران معادن درنظر گرفته شده است که در چارچوب پاسخ های داده شده توسط کاگران معادن به پرسشنامه های طراحی شده مورد تحلیل قرار خواهد گرفت.

معدن ، قواعد ایمنی ، سامانه ایمنی معادن ، مدیریت ایمنی