تبیین نقش تعدیلگر جهت گیری ها نسبت به رهبری در رابطه بین رهبری مشارکتی و تعهد عاطفی به تغییر

هدف پژوهش هدف از این پژوهش تبیین نقش تعدیلگر جهت گیری ها نسبت به رهبری در رابطه بین رهبری مشارکتی و تعهدعاطفی به تغییر است. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نوع تحقیقات توصیفی- پیمایشی از نوع همبستگی هست. روشپژوهش روشهای گردآوری اطلاعات در این تحقیق کتابخانه ای و میدانی هست. پرسشنامه بکار گرفته شده در این مقاله برگرفته ازپرسشنامه روجیست، سجرز و ون ویتللوستیین (2018) هست. جامعه آماری این پژوهش تمام مدیران ارشد دانشگاه های آزاداسلامی واحدهای تهران، کرج و قزوین به تعداد 160 نفر می باشند. در تحقیق حاضر جهت جمع آوری اطلاعات موردنیاز پژوهشپس از تعیین حجم نمونه با استفاده از روش تمام شماری، تعداد 160 پرسشنامه توزیع و 150 پرسشنامه پاسخ داده شد. در اینپژوهش برای بررسی روایی پرسشنامه از روش اعتبار محتوا استفاده شد. ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شده در این پژوهش، در یکمطالعه مقدماتی با توزیع 50 پرسشنامه 0/95.4 به دست آمد. بنابراین پایایی پرسشنامه بسیار مطلوب ارزیابی می شود. برای تحلیل داده های این پژوهش از آزمون های توصیفی درصد، میانگین و انحراف معیار و از آزمون معادلات ساختاری با کمک نرم افزار لیزرلاستفاده شد. نتایج حاصل از روش مدلسازی معادلات ساختاری نشان داد تاثیر رهبری مشارکتی بر تعهد عاطفی به تغییر بستگیبه جهت گیری کارکنان نسبت به رهبری دارد. در این تحقیق به بررسی تبیین نقش تعدیل گر جهت گیری ها نسبت به رهبری دررابطه بین رهبری مشارکتی و تعهد عاطفی به تغییر پرداخته شد. با توجه به آنچه مدل معادلات ساختاری به نمایش گذاشته استاز آنجا که بار عاملی تایید بین 0/2 تا 0/6 بوده و نرخ آماره t برای متغیرها بالای 1.96 بوده می توان گفت تمامی فرضیات تایید گردیده است. و از آنجا که نرخ RMSEA چون کمتر از 0/05 می باشد کلیه مدل از نیکویی برازش به منظور پیاده سازی برخورداراست. بر اساس نتایج به دست آمده هر سه فرضیه پژوهش تایید شد. یافته ها نشان داد که تاثیر رهبری مشارکتی بر تعهد عاطفی بهتغییر بستگی به جهت گیری کارکنان نسبت به رهبری دارد.

Keywords:

رهبری مشارکتی , تعهد عاطفی , جهت گیری نسبت به رهبری