بررسی تاثیر خطوط بی ار تی بر حمل و نقل شهری و عملکرد مدیریت شهری (مورد مطالعه شهر تهران)

در این تحقیق سعی بر آن است که به بررسی تاثیری که خطوط BRT می تواند بر کیفیت حمل و نقل شهری و همچنینبالابردن عملکرد مدیریت شهری داشته باشد، پرداخته شود و در این راستا؛ سوال اصلی بر این محور قرار دارد که تاثیر خطوطBRT بر حمل و نقل شهری و عملکرد مدیریت شهری چگونه است پژوهش حاضر از نوع توصیفی است. جامعه آماری این پژوهش، نخبگان حمل و نقل شهرداری تهران است که حدود 30 نفرهستند. بنابراین، روش سرشماری مورد استفاده قرار گرفته است. برای شناسایی شاخص ها از روش دلفی استفاده می شود. روشاندازه گیری سلسله مراتبی (AHP) برای اندازه گیری شدت تاثیر عوامل موثر بر خطوط زندگی، روش فاضلاب و رتبه بندی عوامل موثر بر خطوط برون گرا استفاده شده است. نتایج روش AHP نشان می دهد که شاخص های اجتماعی، شاخص های اقتصادی،شاخص رضایت مشتری و خدمات شهروندان به ترتیب مهمترین عوامل هستند. همچنین در میان فاکتورهای مورد بررسی مانندترافیک، آلودگی محیط زیست، مصرف سوخت، عدالت اجتماعی در خدمات، زمان سفر و صرفه جویی در بهداشت، پاکسازی وآلودگی، از مهمترین عوامل هستند. نتایج روش Dimetal نشان می دهد که عامل کاهش هزینه های مسافرین بیشترین تاثیر را بر سایر عوامل دارد. پس از این عامل، عوامل مانند حفظ سلامت و درمان پاکیزگی ناشی از آلودگی، سلامت مسافران و مصرفسوخت بیشترین تاثیر را دارند. نتایج همچنین نشان می دهد که از میان همه عوامل موثر بر یک سازمان، عوامل مانند کاهشوابستگی به وسایل نقلیه شخصی، کاهش هزینه های مدیریت شهری، افزایش ایمنی مسافرین، و مطلوبیت و قابلیت دسترسی،چشمگیر هستند.

Keywords:

کیفیت شهر , عملکرد مدیریت شهری , خطوط BRT