افضل بلوکی - استادیار دانشگاه سیستان و بلوچستان، گروه معارف اسلامی
محمدرضا رحیمی - مدرس آموزش و پرورش، کارشناسی ارشد رشته نهج البلاغه، گرایش معارف علوی
محمدعلی مصلح نژاد - عضو هیات علمی دانشگاه سیستان و بلوچستان

موضوع شبهه پراکنی در پاره ای از مناسک و رفتارهای دینی، و آثار تربیتی آن فوق العاده حایز اهمیتاست و آگاهی افراد از این موضوع که امروزه جوامع با آن دست و پنجه نرم می کنند، رهگشای مناسبی برای گامبرداشتن در راه سعادت که همان توحید و دوری از شرک است می باشد. آنچه از مناسک که از منظر وهابیون شرکمحسوب می شود، هدف از انجام این پژوهش که به روش توصیفی – تحلیلی انجام گرفته، بازشناسی افکار جاهلانه ومنجمد راه یافته در دین تحت عنوان اعتقادات توحیدی و به منظور ایجاد وهن و ایراد شبه در مولفه های دین راستیناست. بنابراین بیان حقایق دین از اباطیل وارده در آن برای نسل جدید به منظور تربیت دینی و ممانعت از انحراف آنانضرورت دارد. همچنین مهمترین پاسخ این پرسش که آثار مترتب بر انجام مناسک شبه آلود (از منظر وهابیون)چیست حصول بهداشت روانی، چشیدن حلاوت عبودیت و فهم حقیقت سرسپردگی در محضر خداوند است.

مناسک دینی، شبهه، شرک، وهابیت