ارزیابی روش جریمه و پاداش بانک مرکزی برای تراکنش های ناموفق صادرکنندگی کشور

مکانیزم مناسب جریمه و پاداش از مباحث بسیار مهم در طراحی سیستم های توزیع شده و تیوری طراحی سازمان ها است. دقت در طراحی مناسب جریمه و پاداش میتواند طراحان سیستم ها و سازمان ها را به اهداف مورد نظر در محیط های چند عامله و چند بازیگری برساند. با توجه به تعداد بالای بانک ها و معماری شبکه بانکداری الکترونیک در کشور، بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران مکانیزم جریمه و پاداش را بر مبنای درصد خطای صادرکننده هر بانک از نقطه دید سوییچ شتاب تعیین کرده است. در حال حاضر سطح بلوغ شبکه از حدود 5 تراکنش یک خطا در ابتدای راه اندازی شبکه شتاب به حدود 33 تراکنش یک تراکنش خطا در اسفندماه 92رسیده از نقطه دید سوییچ های پذیرنده رسیده است. لازم به ذکر است که برای سرعت بخشیدن به رشد کیفی شبکه به حد 160 تراکنش یک تراکنش خطا و سطح بلوغ 4 سیگما از نقطه دید کاربر نهایی مکانیزم کنونی جواب گو نیست و تحلیل های میدانی نیز نشان می دهد که نرخ رشد کیفی شبکه کاهش یافته است. در این مقاله، مکانیزم موجود از جنبه های مختلف مورد ارزیابی قرار گرفته است و معایب و مشکلات این روش مبتنی بر تحلیل های میدانی و دلایل علمی ارایه شده است. به طور مسلم با توجه به پیشرفت کمی و کیفی شبکه بانکداری الکترونیکی در سال های اخیر، تکامل روش جریمه و پاداش توسط سیاست گذار و هماهنگ کننده لازم است.

Keywords:

مکانیزم پاداش و جریمه , الگوی فعالیت کسب و کار , سیستم های چند عامله , سوییچ شتاب , شبکه پرداخت الکترونیکی , چهارچوب 6 سیگما