جلوه های عشق در منطق الطیر عطار نیشابوری
Publish place: The first national conference on fundamental research in language and literature studies
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,572
This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CELPA01_019
تاریخ نمایه سازی: 5 آبان 1397
Abstract:
فریدالدین عطار نیشابوری از عارفان و شاعران بلند آوازه ی ایران زمین می باشد که در سال 540 ه.ق در شهر نیشابور چشم به جهان هستی گشود،عطار در کودکی و جوانی با علم و ادب آشنا شد، و به قرآن و حدیث و فقه و تفسیر و برخی علوم دیگر تسلط داشت. مشهورترین اثر او منطق الطیر می باشد، شاعردر آن از مهالک و مسالک روح سالک که از آن به طیرتعبیر شده سخن می راند و حماسه ی طالبان معرفت را بیان می کند. سرانجام سی مرغ بال و پر سوخته، پس از طی هفت وادی خطیر به درگاه سیمرغ می رسند و غرق در فنا می شوند و پس از گذشت قرن ها بی زمان به بقا می رسند. نکته ی هنری در داستان عرفانی منطق الطیر، جناس مرکب بین سیمرغ و سی مرغ است . و عطار ایده پیچیده ی وحدت وجود و یکی بودن طالب و مطلوب را با این جناس توضیح می دهد: سیمرغ بعد از طی وادی های بی امان، هنگامی که به درگاه سی مرغ می رسند، فی الواقع مثل این است که از خود به خود رسیده اند. نگارنده این مقاله سعی دارد با بررسی دیوان این شاعر و عارف ایرانی دیدگاه آن را درباره عشق کنکاش نماید.
Authors
محمد پوریاور چوبر
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد آستارا
احمدرضا نظری چروده
استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد آستارا