زیبا میرابی زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد زیان و ادبیات فارسی،دانشگاه پیام نور واحد ایلام
علی حسن سهراب نژاد - استادیار رشته زبان و ادبیات فارسی ،دانشگاه پیام نور واحد ایلام

ادبیات پایداری برگرفته از مقاومت یک ملت در برابر تهاجم متجاوزان است که مهم ترین عناصر آن شامل: جهان شمولی، آرمانگرایی، عدالت محوری، آزاد اندیشی و... می باشد. ادبیات پایداری در ایران طی سال های دفاع مقدس و پس از آن، بخش عظیمی از شعر و سروده های شاعران را به خود اختصاص داده و به تبع آن شاعران ایلامی که جنگ را از نزدیک تجربه کرده بودند در این بخش از ادبیات سهم بسزایی داشتند در این پژوهش سعی نگارنده بر این بوده که از لحاظ مضامین خیالی شعر پایداری ایلام با تاکید بر شعر شاعران (کاکایی، بخشوده، سپیدنامه) مورد بررسی قرار دهد شیوه تحقیق در این مقاله به روش کتابخانه ای و توصیفی – تحلیلی انجام گرفته است. استعاره و تشبیه به مثابه مضامین خیالی در شعر سه شاعر برجسته ایلامی مورد بررسی قرار گرفته و نتیجه تحقیق نشان می دهد آقای عبدالجبار کاکایی از تشبیه و استعاره به یک اندازه و با زبانی ساده، روان و در حد فهم عموم استفاده کرده است. آقای بهروز سپیدنامه از تشبیهات ساده و روان اما پیش پا افتاده به عنوان سبک شعری خود بهره جسته، اما استعارات او اسطوره گرایانه و به سبک و سیاق خود اوست و آقای حبیب الله بخشوده در استفاده از هر دو مضامین خیالی چون تشبیه و استعاره به یک اندازه بهره جسته، تشبیهات او بلیغ، استعارات او نو و تازه هستند.

ایلام، شعر پایداری، استعاره، تشبیه، کاکایی، سپیدنامه، بخشوده