کارکرد جمله های پرسشی در انتقادهای اجتماعی شاعران سبک عراقی
Publish place: The first national conference on fundamental research in language and literature studies
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 551
This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CELPA01_060
تاریخ نمایه سازی: 5 آبان 1397
Abstract:
هدف این مقاله، بررسی کارکرد جمله های پرسشی در انتقادهای احتماعی حافظ، سعدی، عبید زاکانی، ابن یمین و مجدالدین همگر است که به شیوه توصیفی تحلیلی انجام گرفته است. در مقاله حاضر به این پرسش پاسخ داده شده است که شاعران مخالف خوان چگونه و با چه شگردهایی از جمله های پرسشی برای بیان انتقادات اجتماعی بهره برده اند نتیجه این پژوهش نشان می دهد شاعران مورد مطالعه در انتقادهای اجتماعی خود هم از جمله هایی استفاده کردهاند که مخاطب باید به آنها پاسخ بدهد هم از استفهام انکاری که گوینده برای تاکید موضوع مورد نظر، آن را با پرسش همراه می کند و به دلیل وجود لحن توبیخ آمیز در پرسش های انکاری، شاعران مخالف خوان از آنها بیشتر بهره برده اند؛ چنان که بررسی جمله های پرسشی پنج شاعر مورد مطالعه نشان می دهد حافظ 59.17 سعدی 77.90 ابن یمین 78.37 ، مجدهمگر 78.12 و عبید زاکانی 55.55 درصد از پرسش های خود را به صورت استفهام انکاری به کار بردهاند. علاوه بر این، توجه به واژهای پرسشی، قراردادن جمله های پرسشی در کنار سایرجمله های ترغیبی و نیز برجسته کردن پرسش، استفاده از نقل قول، ایجاز با واو استبعاد و پرسش از خود، از دیگر شگردهای به کاررفته در سروده های شاعران مورد مطالعه است.
Keywords:
Authors
مریم ترکاشوند
دانشگاه فرهنگیان