نجمه نظری - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه بوعلی سینا
زهره ساکیان - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه بوعلی سینا

در تاریخ ادب فارسی، بوستان سعدی از آثار ارزشمند منظوم در حوزه ی ادبیات تعلیمی و عرفانی به شمار می رود. باب دوم این اثر به احسان اختصاص دارد. نگاه سعدی به احسان نه تنها تمامی انسانها را در پهنه ی گیتی دربرمی گیرد، بلکه شامل حیوانات نیز می شود. اگرچه وی نیکی به دیگران را با هر انگیزه و هدفی و در هر موقعیتی توصیه نمی کند و شرایط و حدودی برای آن قایل است. سعدی در بوستان به جنبه های گوناگون فردی و اجتماعی احسان توجه کرده و مانند یک جامعه شناس بین مسایل جامعه و زندگی روزمره ی افراد با مقوله ی احسان ارتباط برقرار کرده است. در مقاله ی حاضر به نمود های گوناگون نیکی به دیگران در حکایات بوستان پرداخته شده و پیامدهای اجتماعی آن از دیدگاه سعدی و علم جامعه شناسی بررسی و تحلیل شده است.

سعدی، بوستان، احسان