غلامرضا صالحی - شجوی کارشناسی ارشد زبان وادبیات فارسی از دانشگاه پیام نور نجف آباد
کسایی

شاخصه مهم ادب فارسی شعر است. ادبیات گذشته و حال ایران سرشار از دیوان ها و منظومه ها شعر شاعرانی است که عالی ترین مضامین انسانی را در لباس لامی موزون و هنری عرضه نموده اند. پژوهش حاضر تلاشی است در معرفی یکی از این هزاران آثار ماندگار. مثنوی ارزشمندی از شاعری گمنام به نام شرر که ما آن را انیس العاشقین نام نهادیم. این اثر در اواخر دوره قاجار به رشته نظم کشیده شده و سرشار از آموزه های اخلاقی و عرفانی به شیوه نقل و روایت و اشاره است. شاعر در ن ظم آن از مولوی و مثنوی معنوی متاثر بوده و مضامین و ابیات زیادی از آن را در منظومه خویش آورده است. افزودن بر آن تحت تاثیر اندیشه های شیخ بهایی بویژه از اثر معروف وی نان و حلوا بوده و اقوال و اشاعری از وی تضمین کرده است. مثنوی شرر تک نسخه بوده و تاکنون به زیور طبع آراسته نگردیده است. نگارنده در این پژوهش ضمن تحقیق در ویژگی های صوری و ساختار سبکی مثنوی شرر، مبادرت به تصحیح آن نیز نموده است. از آنجاییکه پژوهش در این زمینه برای نخستین بار صورت می گیرد، می توان آن را در نوع خود کم نظیر و منحصر دانست، امید است گامی در مسیر معرفی آن به پژوهندگان ادب فارسی به شمار آید.

شرر نسخه خطیر انیس العاشقین، عرفانر مولوی، مثنوی، شیب بهایی