نقش سیستم مدیریت HSE در کاهش سطح ریسک های ناشی از عملیات حفاری در دریا

تجارت جهانی نشان داده که با پیشرفت تکنولوژی در جوامع، سلامتی، ایمنی و محیط زیست انسان امروز در معرض خطرات فراوانی است و لازم است که برای ادامه حیات بشر، حفظ این سه مقوله بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد. امروزه سازمان ها تلاش می کنند که با اجرای مدیریت بهداشت، ایمنی و محیط زیست، یک سیستم مناسب در جهت حفظ و ارتقاء محیط کار سالم و بدون هیچگونه حادثه، آسیب و آلودگی را ایجاد کنند. با توجه به اینکه صنعت حفاری یکی از صنایع مهم بالادستی نفت و گاز است، شناسایی ریسک های ناشی از آن دارای اهمیت می باشد. از این رو هدف از انجام این تحقیق، تعیین ریسک های زیست محیطی ناشی از عملیات حفاری در دریا براساس تکنیک FMEA و بررسی نقش سیستم مدیریت HSE در کاهش سطح ریسک شناسایی شده می باشد. به این منظور پس شناسایی خطرات و تعیین مهمترین شاخص های آلودگی، کلیه ریسک ها توسط پارامترهای روش موردنظر، ارزش گذاری و عدد اولویت ریسک (RPN) برای هر ریسک محاسبه و با استفاده از نرم افزار SPSS تعیین سطح گردیدند. در ادامه، مهمترین شاخص های آلودگی نیز براساس بیشترین RPNهای بدست آمده مربوط به تاثیر آلودگی مواد نفتی بر روی پلانکتون ها، اثر بر روی ماهیان، هیدروکربن ها بر گیاهان آبزی، اثر فلزات سنگین بر گیاهان آبزی با 240:RPN و در نهایت بروز الودگی صوتی و اثر بر پستاندان دریایی با 336:RPN بدست آمدند. که در نهایت به منظور کاهش در سطح ریسک ها، اقدامات مدیریتی در راستای سیستم مدیریت HSE ارایه گردید.

Keywords:

سیستم مدیریت HSE , ارزیابی ریسک , FMEA , عملیات حفاری , عدد اویویت ریسک (RPN)