رابطه صمیمیت والدین با رشد مهارتهای ارتباطی و احساسی در کودکان پیش دبستانی

مقدمه و بیان مسیله :دوره پیش دبستانی از جهات مختلف اهمیت ویژه ای در شکل گیری شخصیت انسان دارد . در این دوران انعطاف پذیری شخصیت بیشتر از هر دوران از زندگی است و ویژگی های خاصی بر تحول و رشد همه جانبه کودکان حاکم است. بسیاری از تحقیقات نشان می دهند شرایط محیطی، اجتماعی، خانوادگی، ارتباطات عاطفی و هیجانی در رشد جسمی، اجتماعی و روانی کودکان بسیار موثر است. صمیمت بین والدین از جمله مواردی است که می تواند واقعیت طفولیت را بسازد و یادگیری یکسری رفتارهای پیچیده و مهارتی کودکان را شکل دهد.لذا این پژوهش با هدف بررسی رابطه صمیمیت بین والدین با رشد مهارت های ارتباطی و احساسی در کودکان پیش دبستانی انجام پذیرفت.روش :روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است.جامعه آماری شامل کلیه کودکان پیش دبستانی شهرستان نکا در سال تحصیلی 1396-97 می باشد.روش نمونه گیری به شیوه در دسترس بود و حجم نمونه 60 نفر بوده است. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه رشد مهارت ارتباطی و احساسی اقتباس شده از پرسشنامه رشد و تکامل کودک استفاده شده است. تجزیه و تحلیل داده ها نیزبا استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام انجام شد.نتایج :نتایج بدست آمده نشان داد که صمیمت بین والدین با رشد مهارت های ارتباطی و احساسی کودکان پیش دبستانی رابطه مستقیم و مثبت دارد. این بدان معناست که با افزایش صمیمت در والدین، توانایی مهارت های ارتباطی و احساسی در کودکان افزایش می بابد. همچنین تحلیل رگرسیون گام به گام نشادن داد که صمیمت بین والدین می تواند تا حدود زیادی توانایی مهارت ارتباطی و احساسی کودکان پیش دبستانی را پیش بینی می کند بحث و نتیجه گیری : اولین جوانه های ارتباط بین انسانها در حریم خانواده پدیدارمی گردد. روابط درون خانواده از اهمیت و حساسیت فوق العاده ای برخوردار است و چگونگی این روابط نقش بسزایی در شکل گیری نگرش ها و بازخوردهای اجتماعی، آمادگی و توسعه مهارت اجتماعی اعضای خانواده خواهد داشت.رابطه خوشایند و آرامش بخش زن و شوهر نه تنها مناسب ترین بستر رشد و شکوفایی و تعالی شخصیت آنها را فراهم می نماید بلکه چنین رابطه ای بین پدر و مادر ها نیاز همیشه فرزندان را به رابطه گرم و خوشایند و دوست داشتنی با والدین تامین می نماید در حقیت صمیمت بین والدین زمینه ساز آرامش کودکان است و بستری مناسب برای رشد شخصیت سالم در بزرگسالی را فراهم می سازد. اما عکس آن یعنی محیطی تحقیر آمیز، بی توجه و عاری از هرگونه مهر و عاطفه در فضای خانواده موجب ناامنی عاطفی و روانی در کودکان بوده و منشاء بسیاری از ناهنجاری های رفتاری ، روانی می شود . جو عاطفی خانواده و نوع تعامالت موجود بین والدین در رشد همه جانبه کودکان حایز اهمیت است . لهذا بنظر می رسد موضوعات حوزه کودکان باید همواره مورد توجه جامعه متخصصین و پژوهشگران قرار گیرد.

Keywords:

صمیمیت , مهارت ارتباطی , مهارت احساسی