اهمیت آموزش در پیشگیری از بروز مسمومیت کودکان

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 473

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ECEH05_114

تاریخ نمایه سازی: 5 آبان 1397

Abstract:

کودکان و نوجوانان مهم ترین سرمایه های جامعه می باشند که توجه به مسایل و مشکلات روحی و جسمی آنها بعنوان آینده سازان کشور جهت رشد و پیش رفت جامعه ضرورتی انکار ناپذیر است.یکی از مسایلی که امروزه سلامت کودکان را تهدید می کند و حتی ممکن است سبب از دست دادن جان آن ها شود مسمومیت می باشد که امروزه در کشورهای پیش رفته و در حال توسعه رو به فزونی است .از آنجا که کودکان و سالمندان از آسیب پذیرترین گروه های سنی جوامع به شمار می روند و عوارض ماندگاری که ممکن است مسمومیت در سلامت آن ها ایجاد نماید، توجه به این موضوع و آگاه سازی خانواده ها از خطرات ناشی از مواد سمی محیط اطرافشان جهت کاهش صدمات ناشی از آن بسیار حایز اهمیت است.ضمن مرور نتایج چندین مقاله، در بررسی شیوع سوانح در کودکان زیر 5 سال مراجعه کننده به اورژانس ، مسمومیت با شیوع %26,7 پس از سقوط از ارتفاع )32 ,5%( در جایگاه دوم قرار دارد که شایع ترین علت مسمومیت به ترتیب داروها،مواد شیمیایی و مواد مخدر گزارش شده است.60 تا 70 درصد کودکان مسموم محدوده سنی کم تر از 4 سال داشتند که از نظر جنسیت اغلب پسران بیش تر از دختران در معرض صدمات ناشی از مسمومیت قرار می گیرند که ممکن است بعلت الگوهای رفتاری ویژه و حس کنجکاوی بیش تر پسران نسبت به دختران باشد،به همین دلیل باید پسران مورد توجه بیشتری قرار گیرند.یافته ها نشان می دهد که خطرناک ترین محل از نظر بروز مسمومیت برای کودک، محیط خانه می باشد .بطوریکه % 50 از موارد مسمومیت ها در اتاق نشمین یا اتاق خواب و % 41 از آنها در آشپزخانه رخ داده است .جالب است به این نکته اشاره شود که % 75 از موارد مسمومیت در کودکان با وجود حضور والدین در منزل رخ داده است و تنها % 25 از موارد هنگامی رخ داده است که کودک در منزل تنها بوده است.

Authors

طیبه صنعتی

دانشجوی کارشناسی ارشد سلامت سالمندی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد

مجتبی کریمی

دانشجوی کارشناسی ارشد پرستاری اورژانس دانشگاه علوم پزشکی ایران