اولویت بنذی و مشخص کردن تاثیرگذاری هوش فرهنگی، هوش معنوی و رضایت شغلی بز عملکرد شغلی مدیران فروش با رویکرد های مدل سازی ساختاری تفسیری (ISM) و دیمتل (DEMATEL)

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 540

This Paper With 19 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

HMODIR02_009

تاریخ نمایه سازی: 5 آبان 1397

Abstract:

دردنیای کنونی، سازمان ها و شرکت ها، با هر رسالتف هدف و چشم اندازی، ملزم به پاسخگویی به مشتریان، ارباب رجوع و ذینفعان هستند و بدین ترتیب، شرکتی که هدفش سودآوری و رضایت مشتری است، با انجام درست وظایف خود به آنچه که خواستار آن است دست می یابد. بنابراین، بررسی عملکرد شغلی و شناسایی عوامل موثر بر آن یک فرایند مهم راهبردی تلقی می شود. هدف از این پژوهش، شناسایی و اولویت بندی عوامل موثر بر عملکرد شغلی مدیران فروش و تعیین شدت تعاملات به صورت کمی و ساختن نگاشت روابط شبکه است. با مرور ادبیات پژوهش و اخذ نظر از 18 نفر از خبرگان صنعت و دانشگاه، 3 بعد (رضایت شغلی، هوش فرهنگی، هوش معنوی) و 10 شاخص مورد شناسایی قرار گرفت. سپس، پرسشنامه ماتریس ساخت یافته با روش ISM برای بدست آمدن مدل و نیز اولویت بندی شاخص ها استفاده و داده های حاصل از آن، تحلیل و در 6 سطح در یک شبکه تعاملی ترسیم شد که در نتیجه، شاخص توسعه حالت هوشیاری در بالاترین سطح قرار گرفت. در ادامه، از پرسشنامه دیمتل، برای تعیین شدتاثرگذاری واثرپذیری عوامل بر هم استفاده شد. یافته ها نشان داد که CQ انگیزشی بیشترین اثرگذاری و عملکرد شغلی اثرپذیرترین عامل است. بدین ترتیب، می توان این تحقیق را جزء اولین تحقیقات در زمینه اولویت بندی عوامل تاثیرگذار بر عملکرد شغلی مدیران فروش و تحلیل کمی روابط میان آنها با روش های ISM و DEMATEL و با استفاده از نظر خبرگان به حساب آورد. روش های مورد کاربرد در پژوهش حاضر، ضمن بهره گیری از مفهوم و ریاضیاتی قابل فهم، اطلاعات و جزییات مناسبی را به منظور بهبود وضعیت مدیران فروش در اختیار تصمیم گیرندگان قرار می دهند.

Authors

اعظم فروزش

کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی، موسسه آموزش عالی راهبرد شمال گیلان

سیدحمید خدادادحسینی

استاد گروه مدیریت، دانشکده مدیریت و اقتصاد، دانشگاه تربیت مدرس تهران

پرویز احمدی

دانشیار گروه مدیریت، دانشکده مدیریت و اقتصاد، دانشگاه تربیت مدرس تهران