اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر انگیزه خیانت زنان افسرده شهرضا

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر انگیزه خیانت زنان افسرده شهرضا بود. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی بوده و از طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش را زنان افسرده شهر شهرضا تشکیل دادند. در پژوهش حاضر30 نفر که بالاترین نمره در افسردگی و گرایش به خیانت بدست آورند با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند(15نفر برای هر گروه.) گروه آزمایش در 8 جلسه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد شرکت کردند، درحالی که گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. ابزارهای پژوهش برای سنجش متغیر پژوهش شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه نگرش به خیانت زناشویی واتلی((2006 و پرسشنامه افسردگی بک (BDI-II) بود. نتایج نشان داد که بین میانگین نمرات پس آزمون گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به طور معناداری بر انگیزه خیانت در سطح (P=0/001) اثربخش بوده است. بر این اساس می توان نتیجه گرفت انجام مداخلات بر اساس این رویکرد می تواند در کاهش انگیزه خیانت زنان افسرده مفید باشد.

Keywords:

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد , انگیزه خیانت , زنان افسرده