کلثوم باشقره
کلثوم غلامی - استاد

تشویق و تنبیه دو روش تربیتی است که برای رعایت مقررات و انضباط باید درمدارس مدنظر قرارگیرد. تنبیه در مواردی بکار می رود که رفتار دانش آموز ناپسند،برخلاف مقررات و غیردلخواه است و می خواهیم آن را خاموش و تضعیف کنیم. این دو روش باید بطور صحیح بکار رود تا موجب آرامش خاطر گردد.در مورد تشویق و تنبیه مطالعات زیادی توسط روانشناسان صورت گرفته است و این مطالعات نشان می دهد که اثر تشویق بیش از تنبیه است و تا جایی که ممکن است باید از تنبیه خودداری شود زیرا تنبیه عوارضی ناخوشایند را دربردارد. تشویق باید بجا و مناسب باشد و به محض مشاهده و انجام رفتار مناسب از سوی دانش آموز باید بلافاصله اعمال گردد و از تشویق های بی مورد نیز بایدخودداری کرد. تشویق مناسب و بجا در یادگیری تاثیر به سزایی دارد. تنبیه نیز باعث تضعیف رفتارهای ناپسند می شود اکثراو تنبیه به خاطر رفتاری است که مورد قبول بزرگان و اجتماع نیست. تنبیه نیز باید بجا و درست اعمال شود ومناسب خطای کودک باشد، و به محض انجام کار خلاف از سوی کودک تنبیه باید اعمال گردد و دلیل تنبیه نیز روشن شود.

تشویق کودکان ، تنبیه کودکان ، معایب تشویق ، معایب تنبیه ، تنبیه از نظر اسلام ، دلایل مخالفان تنبیه