اقتصاد فرهنگ و آموزش هنر

در سال های اخیر، ظهور اقتصاد به اصطلاح خلاق و رشد صنایع فرهنگی، تاکید و تمرکز سیاست فرهنگی را به سمت بخش بالقوه ی اقتصادی فرهنگ و هنر تغییر داده است. بدون شک مساله فرهنگ یک ملت در تمامی جوامع بشری از جایگاه و اهمیت ویژه ای برخوردار است. چرا که زیرساخت همه جوامع را برای اوج گیری و تکامل جدی توسعه پایدار تشکیل می دهد. هنر دربر گیرنده ی آن بخش از بداعت و خلاقیت انسان است که طی آن فرد با استفاده از مواد و وسایل هنری و دستی، عواطف، اندیشه ها و احساسات خود را که نشیت گرفته از تفسیر بصری تجارت محیطی است به دیگران منتقل می کند. پژوهش حاضر به بررسی دو مفهوم اقتصاد فرهنگ و آموزش هنر می پردازد. تشریح این دو مفهوم در قالب نظریه ی اقتصاد فرهنگ دیوید تراسبی و پیرامون موضوع آموزش هنر مطرح شده اند. در این پژوهش سعی بر آن است که با توجه به این مفهومات، مبانی نظری و با بررسی پژوهش های انجام شده مطالعه ی مروری در این زمینه انجام شود. براساس پژوهش های انجام گرفته هنر جنبه های مختلفی دارد که هر کدام نوعی از فرهنگ جامعه متاثر می شود. از طرف دیگر، تجلی و ظهور هنر در جامعه نیز به فرهنگ جامعه تاثیر می گذارد. یکی از اهداف آموزش و پرورش، رشد و ارتقای فرهنگ جامعه است. که برای نیل به این هدف باید با معرفیروش های تربیت و آموزش هنر به مدارس و آموزش ضمن خدمت به معلمان در فعالیت های هنری و مهارت های فرایندی که باعث ایجاد خلاقیت هنری، تفکر، مشارکت، همکاری و تعامل در بین دانش آموزان می شود می توان نتایج را که بیانگر آن است که دانش آموزانی که با روش های تربیت و آموزش هنری آموزش دیده اند، نسبت به دانش آموزان دیگر هم از لحاظ فعالیت های هنری و هم از لحاظ مهارت های فرایندی عملکرد بهتری را دارند، مشاهده نمود.

Keywords:

اقتصاد فرهنگ , آموزش هنر , صنایع فرهنگی و هنری , خلاقیت